در روزگار ما، عده بسیاری هستند که به گونه‌ای اصیل به زبانها سخن می‌گویند. نویسنده، بر طبق موازین کتاب اعمال و مندرجات اول قرنتیان فصل‌های ۱۲ و ۱۴، معتقد است که این زبانها، بیشتر عطای زبانها هستند تا نشانه تعمید به روح‌القدس، مگر آنکه آن را بدون دعا و استغاثه و طلبیدن، آزادانه از خدا دریافت داشته باشند.
و طبق اصول اول قرنتیان ۱۲ و ۱۴، تکلم به زبانها، فقط و فقط یکی از عطاهای مختلف روح‌القدس است، نه مهم‌ترین آنها. چنین کسی، مطابق اول قرنتیان ۱۲: ۱۴-۲۷، اجازه ندارد خود را برتر از دیگران بشمارد یا دیگران را متهم کند به اینکه "روح‌القدس را ندارند"!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر