نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
ادعای مخالفان: مسیح فقط پطرس را برگزید
ادعای دیگر مخالفان آن است که طبق شهادت پطرس، مسیح او را برگزید تا پیغام انجیل را به غیر یهودیان برساند (اعمال رسولان فصل 15 آیه 7). مخالفان مسیحیت چنین نتیجه گیری می کنند که مسیح، پولس را برنگزید، بلکه خود پولس چنین ادعایی کرد! این ادعای مخالفان سئوالاتی را مطرح می کند: آیا واقعه ظهور مسیح به پولس در راه دمشق در مکانی خلوت و به دور از شاهدان عینی انجام شد؟ شاهدان کسانی بوده اند که با پولس در صدد دستگیری مسیحیان برآمده بودند. چرا تجربه ملاقات پولس با مسیح از نوع خاصی بود؟ چرا شاگردان مسیح خدمت پولس را تایید کرده بودند؟ (غلاطیان فصل 1 آیات 18- 19 و فصل 2 آیات 1- 9).
چرا پطرس درباره پولس چنین شهادت داد:"برادر عزیز ما "پولس" نیز با آن حکمتی که خدا به او داده است، درباره همین مطلب سخن گفته است. درک برخی از نوشته های او دشوار است و بعضی که اطلاع کافی از کتاب مقدس ندارند و وضع روحانی شان نیز ناپایدار است، آن ها را به غلط تفسیر می کنند. اما با این کار نابودی خود را فراهم می سازند" (دوم پطرس فصل 3 آیات 15- 16). زمانی که پطرس به کلیساها نامه می نوشت، نامه های پولس شهرت فراوانی داشت. توجه کنید که پطرس طوری از نامه های پولس سخن می گوید که گویی با "دیگر بخش های کتاب مقدس" در یک سطح هستند. کلیسای اولیه، نامه های پولس را الهام خدا می دانست.
از سوی دیگر، آیا هدف مسیح آن بود که فقط پطرس مسیحیت را گسترش دهد؟
مخالفان مدعی اند که پولس با تغییر و تحریف تعالیم عیسی، مسیحیان را فریب داد. این درحالی است که پولس چنین اظهارنظر می کند:"خدا شاهد است که این راه نجات که من بشارت می دهم، زاییده فکر و خیال انسانی نیست. زیرا خود عیسی مسیح مستقیما آن را بر من آشکار و مکشوف کرد. من آن را از هیچکس دریافت نکردم و از هیچ انسانی نیاموختم." (غلاطیان فصل 1 آیات 11-12).
تجربه توبه پولس استثنایی بود (اعمال رسولان فصل 9 آیات 1- 9)
پولس شخصی است که مسیح را از نزدیک ملاقات کرد (اول قرنتیان فصل 9 آیه 1، اعمال رسولان فصل 9 آیات 3- 18)
پولس شخصی است که مسیح را از نزدیک ملاقات کرد (اول قرنتیان فصل 9 آیه 1، اعمال رسولان فصل 9 آیات 3- 18)
او تعلیم می داد که مسیح بر روی صلیب مرد و سپس زنده شده است (رومیان فصل 6 آیه 5)، انسان توسط مسیح از گناه رهایی می یابد (رومیان فصل 5 آیات 17- 18).
شاگردان مسیح خدمت او را تایید کرده بودند (غلاطیان فصل 1 آیات 18- 19 و فصل 2 آیات 1- 9).
پولس صلاحیت خود را به قرنتیان و فیلیپیان هم ارائه داده بود (دوم قرنتیان فصل های 11-12 و فیلیپیان فصل 3 آیات 4- 9).
ادعای مخالفان: در نامه های پولس به اناجیل اشاره نشده است
مخالفان مسیحیت ادعا می کنند که در نامه های پولس که در عهد جدید موجود است، اشاره ای به اناجیل نشده. باید در نظر داشت که برخی از نامه ها مانند "رساله پولس به غلاطیان" زودتر از اناجیل نوشته شد. تعدادی از نامه ها نیز تقریبا هم زمان با اناجیل به رشته تحریر درآمد. انجیل یوحنا بین سال های 85- 90 میلادی و سال ها بعد از آن که پولس و سایر شاگردان مسیح شهید شدند، نوشته شد. از سوی دیگر، متن نامه ها درباره اصول اعتقادات مسیحیت است که با تعالیم مسیح در تضاد نیست.
مثلا رسولان، تثلیث (پدر، پسر و روح القدس) را تکذیب نکرده اند یا آنان دستور شورش و قتل مخالفان مسیحیت را صادر نکردند، یا در مورد مرگ و زنده شدن مسیح دچار شک و تردید و تناقض گویی نشده اند.
بعد از صعود مسیح، روح القدس رهبری و هدایت کلیسا را بر عهده داشت. باید از مخالفان پرسید که کدام تعلیم رسولان با تعلیم مسیح در تضاد و ناهماهنگی است!
بعد از صعود مسیح، روح القدس رهبری و هدایت کلیسا را بر عهده داشت. باید از مخالفان پرسید که کدام تعلیم رسولان با تعلیم مسیح در تضاد و ناهماهنگی است!
اگر پولس و سایر رسولان به زندگی و تعالیم عیسی ایمان نداشتند، آیا نمی بایست روایات مربوط به آن را اصلاح کنند؟ مرقس همکار و مترجم پطرس بود. او ماجرای زندگی عیسی را بارها از پطرس شنیده بود. پولس نیز لوقا را به خوبی می شناخت. لوقا در بسیاری از سفرهایش، همکار پولس بود. لوقا یکی از منابع مهم سرگذشت عیسی بود. بنابراین پولس بی گمان از این حقیقت آگاه بود زیرا به این حقیقت اشاره کرد:"زمانی را که خدا تعیین کرده بود، فرا رسید. او فرزندش را فرستاد تا به صورت یهودی از یک زن متولد شود" (غلاطیان فصل 4 آیه 4).
برای مثال، فصل پانزدهم رساله اول قرنتیان که درباره مرگ و زنده شدن مسیح تعلیم می دهد، در حدود 55 میلادی توسط پولس نوشته شد، یعنی 22 سال بعد از واقعه مرگ و زنده شدن مسیح. در آن زمان، بسیاری از شاهدان از جمله مردم شهر اورشلیم (مکان مصلوب و زنده شدن مسیح) در قید حیات بوده اند.
