دفاعیات مسیحی
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
مخالفان کتاب مقدس ادعا می کنند که شریعت موسی از قوانین حمورابی نسخه برداری شده و قانون جدید در آن یافت نمی شود. آیا این ادعا صحیح است؟
قانون حمورابی به دستور حمورابی، پادشاه بابل نوشته شده است. حمورابی یکی از بزرگ ترین فرمانروایان بین النهرین، سرداری جنگاور، سیاستمداری ورزیده و قانون گذاری دقیق بود. او ششمین پادشاه از اولین سلسله پادشاهان تمدن قدیم بابل بود. درباره سال های سلطنت حمورابی میان مورخان اختلاف نظر است. نظر اکثر کارشناسان آن است که او در سال های 1750- 1792 سلطنت کرده است. برخی نیز معتقدند که سلطنت حمورابی را تا سال 1810 قبل از میلاد ادامه داشته است.
معروفیت حمورابی بیشتر برای ارائه قوانین جدید بابل می باشد. این قانون یکی از اولین و کامل ترین قانون ها در جهان است. قانون حمورابی بر روی ستون سنگی حک شده و در یک مکان عمومی قرار داده شده بود تا همه بتوانند آن را ببینند. کارشناسان معتقدند که مجموعه قوانین توسط چند نفر صاحب نظر نوشته شده است. همان طور که اشاره شد، قانون حمورابی بر روی ستون سنگی به خط میخی حک شده است. این ستون به طول دو و نیم و عرض یک و نیم متر می باشد.
برفرار این ستون، تصویر مردی مشاهده می شود که در حال خضوع، لوحی را از خداوند آفتاب و عدالت دریافت می کند. این سنگ نوشته که قدیمی ترین و کامل ترین قوانین بشری بر آن نقش بسته است، به حدود 4000 هزار سال قبل تعلق دارد. در 1200 قبل از میلاد، پادشاه ایلام پس از فتح بابل، این ستون را به کشور خود آورد. در اوایل سال 1901 باستان شناسان فرانسوی این ستون را در شوش (استان خوزستان) کشف کردند و آن را به موزه لوور پاریس انتقال دادند. ماکت این سنگ نوشته در موزه ایران باستان در تهران موجود است.
مجموعه قوانین حمورابی، با توجه به زمان تدوین آن، یکی از شاهکارهای قانون گذاری محسوب می شود. کشف این سنگ نوشته، به ادعای کسانی که قوانین روم و یونان را برجسته ترین قوانین می دانستند، خاتمه داد.
با این توصیف، کارشناسان بر این باورند که پس از ویرانی تمدن سومر (نخستین تمدن جهان) که در جنوب عراق کنونی واقع بود، مجموعه قوانین حمورابی از قوانین سومری ها اقتباس شده است، زیرا اکثر مندرجات قوانین حمورابی در مجموعه قوانین پادشاه شهر "اور" (محل تولد ابراهیم) یافت می شود.
قوانین حمورابی در 49 ستون عمودی حک شده است و شامل 282 ماده در باب جزا، حقوق شهروندان بابل و روابط افراد با تکیه بر اقتصاد آن دوران می باشد.
مواد قوانین عبارتند از:
قانون های 1- 5 درباره اصول محاکمات
قانون های 6- 25 درباره سرقت و مجازات سارقین
قانون های 26- 41 درباره وظایف کارکنان دولت
قانون های 42- 65 درباره امور کشاورزی
قانون های 66- 99 توسط پادشاه ایلام محو شده و اطلاعات ناقصی از این مواد موجود است
قانون های 100- 127 درباره تجارت، قراردادها، بدهی ها و خرده فروشی
قانون های 128- 191 درباره خانواده
قانون های 192- 214 درباره مجازات و قصاص
قانون های 215- 252 درباره حقوق پزشکان، معماران و کشاورزان
قانون های 253- 277 درباره اجاره
قانون های 278- 282 درباره برده داری
از آن جا که قوانین حمورابی قبل از شریعت موسی تدوین و ارائه شده است، این شک و شبه را در مخالفان کتاب مقدس پدید آورده که شریعت یهود از قوانین حمورابی اقتباس و نسخه برداری شده اند. این ادعا موجب طرح سئوالی می شود که یهودیان مهاجر که در صحرای سینا سکونت داشتند، چگونه موفق شده اند به ستون سنگی قوانین حمورابی که صدها کیلومتر دورتر از آنان بود، دسترسی داشته باشند؟ تاریخ و هم چنین گزارش کتاب مقدس این ادعا را تایید نمی کنند.
از سوی دیگر، مخالفان مدعی اند این قوانین در دوران تبعید یهودیان در بابل نسخه برداری شده. این ادعا نشان می دهد که آنان با تاریخ آشنایی ندارند و نمی دانند که در دوران تبعید یهودیان، مجموعه قوانین حمورابی در محدوده قلمرو تمدن بابل وجود نداشت. باستان شناسان فرانسوی، ستون سنگی حمورابی را در شوش یافتند و نه در شهر باستانی بابل!
بررسی های محققان و کارشناسان تاریخ نشان داده که نوع معاهدات قوانین حمورابی (روزگار ابراهیم، اسحاق و یعقوب و یوسف) در دوران عزرا، عاموس و هوشع (دوران تبعید یهودیان و بعد از آن) متداول نبود و انجام نمی شد.
مقایسه برخی از مجموعه قوانین حمورابی با شریعت موسی
قانون حمورابی: اگر شخصی دزدی کند، سزای او مرگ است.
شریعت موسی: کسی که اموال دیگران را سرقت کند، علاوه بر آن که باید اصل مال را پس دهد، یک پنجم ارزش آن را نیز بپردازد (جریمه) و برای بخشش گناه خود قوچ قربانی کند (لاویان فصل 6 آیات 1- 7).
قانون حمورابی: کسی که بداند جنسی را که دریافت می کند، مسروقه است، محکوم به اعدام است.
شریعت موسی: موارد دزدی با اصل "جبران" یعنی اصلاح اشتباه مواجه است. برای مثال، اگر جرم کسی که متهم است گوسفندی را دزدیده، ثابت می گردید، سارق موظف بود چهار برابر نرخ گوسفند را بپردازد (خروج فصل 22 را مطالعه کنید).
قانون حمورابی: اگر سارق اموال مسروقه را فروخته و بعد از دستگیری از عهده پرداخت کامل غرامت برنیاید، مجازات او اعدام است.
شریعت موسی: اگر سارق از عهده پرداخت کامل غرامت برنیاید، در قبال این غرامت باید برای شاکی کار کند (خروج فصل 22 آیه 2).
قانون حمورابی: کسی که پدرش را کتک بزند، سزای او قطع دستانش است (به کتک زدن مادر اشاره نشده)
شریعت موسی: هر که پدر یا مادرش را کتک بزند، باید کشته شود (خروج فصل 21 آیه 15)
قانون حمورابی: اگر نوزاد به هنگام نوشیدن شیر بمیرد، پستان زنی که شیر می داده، قطع شود.
در شریعت موسی برای این مورد قانونی یافت نمی شود.
قانون حمورابی: اگر پسر مالک در اثر ریزش ساختمان، کشته شود، پسر معمار آن ساختمان نیز باید اعدام شود.
شریعت موسی: پدران نباید به سبب پسران شان کشته شوند و نه پسران به سبب گناهان پدران شان. هر شخص باید به سبب گناه خودش کشته شود (تثنیه فصل 24 آیه 16)
به طور کلی، قوانین موسی فرصتی را برای جبران و توبه در اختیار مجرمان می گذاشت، در حالی که در قوانین حمورابی به اصلاح رفتار متخلفان توجهی نشده و به جای آن "اعدام" یا "قطع اعضای بدن" به عنوان بهترین راه حل انتخاب شده بود.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
مخالفان کتاب مقدس ادعا می کنند که شریعت موسی از قوانین حمورابی نسخه برداری شده و قانون جدید در آن یافت نمی شود. آیا این ادعا صحیح است؟
قانون حمورابی به دستور حمورابی، پادشاه بابل نوشته شده است. حمورابی یکی از بزرگ ترین فرمانروایان بین النهرین، سرداری جنگاور، سیاستمداری ورزیده و قانون گذاری دقیق بود. او ششمین پادشاه از اولین سلسله پادشاهان تمدن قدیم بابل بود. درباره سال های سلطنت حمورابی میان مورخان اختلاف نظر است. نظر اکثر کارشناسان آن است که او در سال های 1750- 1792 سلطنت کرده است. برخی نیز معتقدند که سلطنت حمورابی را تا سال 1810 قبل از میلاد ادامه داشته است.
معروفیت حمورابی بیشتر برای ارائه قوانین جدید بابل می باشد. این قانون یکی از اولین و کامل ترین قانون ها در جهان است. قانون حمورابی بر روی ستون سنگی حک شده و در یک مکان عمومی قرار داده شده بود تا همه بتوانند آن را ببینند. کارشناسان معتقدند که مجموعه قوانین توسط چند نفر صاحب نظر نوشته شده است. همان طور که اشاره شد، قانون حمورابی بر روی ستون سنگی به خط میخی حک شده است. این ستون به طول دو و نیم و عرض یک و نیم متر می باشد.
برفرار این ستون، تصویر مردی مشاهده می شود که در حال خضوع، لوحی را از خداوند آفتاب و عدالت دریافت می کند. این سنگ نوشته که قدیمی ترین و کامل ترین قوانین بشری بر آن نقش بسته است، به حدود 4000 هزار سال قبل تعلق دارد. در 1200 قبل از میلاد، پادشاه ایلام پس از فتح بابل، این ستون را به کشور خود آورد. در اوایل سال 1901 باستان شناسان فرانسوی این ستون را در شوش (استان خوزستان) کشف کردند و آن را به موزه لوور پاریس انتقال دادند. ماکت این سنگ نوشته در موزه ایران باستان در تهران موجود است.
مجموعه قوانین حمورابی، با توجه به زمان تدوین آن، یکی از شاهکارهای قانون گذاری محسوب می شود. کشف این سنگ نوشته، به ادعای کسانی که قوانین روم و یونان را برجسته ترین قوانین می دانستند، خاتمه داد.
با این توصیف، کارشناسان بر این باورند که پس از ویرانی تمدن سومر (نخستین تمدن جهان) که در جنوب عراق کنونی واقع بود، مجموعه قوانین حمورابی از قوانین سومری ها اقتباس شده است، زیرا اکثر مندرجات قوانین حمورابی در مجموعه قوانین پادشاه شهر "اور" (محل تولد ابراهیم) یافت می شود.
با این توصیف، کارشناسان بر این باورند که پس از ویرانی تمدن سومر (نخستین تمدن جهان) که در جنوب عراق کنونی واقع بود، مجموعه قوانین حمورابی از قوانین سومری ها اقتباس شده است، زیرا اکثر مندرجات قوانین حمورابی در مجموعه قوانین پادشاه شهر "اور" (محل تولد ابراهیم) یافت می شود.
قوانین حمورابی در 49 ستون عمودی حک شده است و شامل 282 ماده در باب جزا، حقوق شهروندان بابل و روابط افراد با تکیه بر اقتصاد آن دوران می باشد.
مواد قوانین عبارتند از:
مواد قوانین عبارتند از:
قانون های 1- 5 درباره اصول محاکمات
قانون های 6- 25 درباره سرقت و مجازات سارقین
قانون های 26- 41 درباره وظایف کارکنان دولت
قانون های 42- 65 درباره امور کشاورزی
قانون های 66- 99 توسط پادشاه ایلام محو شده و اطلاعات ناقصی از این مواد موجود است
قانون های 6- 25 درباره سرقت و مجازات سارقین
قانون های 26- 41 درباره وظایف کارکنان دولت
قانون های 42- 65 درباره امور کشاورزی
قانون های 66- 99 توسط پادشاه ایلام محو شده و اطلاعات ناقصی از این مواد موجود است
قانون های 100- 127 درباره تجارت، قراردادها، بدهی ها و خرده فروشی
قانون های 128- 191 درباره خانواده
قانون های 192- 214 درباره مجازات و قصاص
قانون های 215- 252 درباره حقوق پزشکان، معماران و کشاورزان
قانون های 253- 277 درباره اجاره
قانون های 278- 282 درباره برده داری
قانون های 128- 191 درباره خانواده
قانون های 192- 214 درباره مجازات و قصاص
قانون های 215- 252 درباره حقوق پزشکان، معماران و کشاورزان
قانون های 253- 277 درباره اجاره
قانون های 278- 282 درباره برده داری
از آن جا که قوانین حمورابی قبل از شریعت موسی تدوین و ارائه شده است، این شک و شبه را در مخالفان کتاب مقدس پدید آورده که شریعت یهود از قوانین حمورابی اقتباس و نسخه برداری شده اند. این ادعا موجب طرح سئوالی می شود که یهودیان مهاجر که در صحرای سینا سکونت داشتند، چگونه موفق شده اند به ستون سنگی قوانین حمورابی که صدها کیلومتر دورتر از آنان بود، دسترسی داشته باشند؟ تاریخ و هم چنین گزارش کتاب مقدس این ادعا را تایید نمی کنند.
از سوی دیگر، مخالفان مدعی اند این قوانین در دوران تبعید یهودیان در بابل نسخه برداری شده. این ادعا نشان می دهد که آنان با تاریخ آشنایی ندارند و نمی دانند که در دوران تبعید یهودیان، مجموعه قوانین حمورابی در محدوده قلمرو تمدن بابل وجود نداشت. باستان شناسان فرانسوی، ستون سنگی حمورابی را در شوش یافتند و نه در شهر باستانی بابل!
بررسی های محققان و کارشناسان تاریخ نشان داده که نوع معاهدات قوانین حمورابی (روزگار ابراهیم، اسحاق و یعقوب و یوسف) در دوران عزرا، عاموس و هوشع (دوران تبعید یهودیان و بعد از آن) متداول نبود و انجام نمی شد.
بررسی های محققان و کارشناسان تاریخ نشان داده که نوع معاهدات قوانین حمورابی (روزگار ابراهیم، اسحاق و یعقوب و یوسف) در دوران عزرا، عاموس و هوشع (دوران تبعید یهودیان و بعد از آن) متداول نبود و انجام نمی شد.
مقایسه برخی از مجموعه قوانین حمورابی با شریعت موسی
قانون حمورابی: اگر شخصی دزدی کند، سزای او مرگ است.
شریعت موسی: کسی که اموال دیگران را سرقت کند، علاوه بر آن که باید اصل مال را پس دهد، یک پنجم ارزش آن را نیز بپردازد (جریمه) و برای بخشش گناه خود قوچ قربانی کند (لاویان فصل 6 آیات 1- 7).
قانون حمورابی: کسی که بداند جنسی را که دریافت می کند، مسروقه است، محکوم به اعدام است.
شریعت موسی: موارد دزدی با اصل "جبران" یعنی اصلاح اشتباه مواجه است. برای مثال، اگر جرم کسی که متهم است گوسفندی را دزدیده، ثابت می گردید، سارق موظف بود چهار برابر نرخ گوسفند را بپردازد (خروج فصل 22 را مطالعه کنید).
قانون حمورابی: اگر سارق اموال مسروقه را فروخته و بعد از دستگیری از عهده پرداخت کامل غرامت برنیاید، مجازات او اعدام است.
شریعت موسی: اگر سارق از عهده پرداخت کامل غرامت برنیاید، در قبال این غرامت باید برای شاکی کار کند (خروج فصل 22 آیه 2).
قانون حمورابی: کسی که پدرش را کتک بزند، سزای او قطع دستانش است (به کتک زدن مادر اشاره نشده)
شریعت موسی: هر که پدر یا مادرش را کتک بزند، باید کشته شود (خروج فصل 21 آیه 15)
قانون حمورابی: اگر نوزاد به هنگام نوشیدن شیر بمیرد، پستان زنی که شیر می داده، قطع شود.
در شریعت موسی برای این مورد قانونی یافت نمی شود.
قانون حمورابی: اگر پسر مالک در اثر ریزش ساختمان، کشته شود، پسر معمار آن ساختمان نیز باید اعدام شود.
شریعت موسی: پدران نباید به سبب پسران شان کشته شوند و نه پسران به سبب گناهان پدران شان. هر شخص باید به سبب گناه خودش کشته شود (تثنیه فصل 24 آیه 16)
شریعت موسی: پدران نباید به سبب پسران شان کشته شوند و نه پسران به سبب گناهان پدران شان. هر شخص باید به سبب گناه خودش کشته شود (تثنیه فصل 24 آیه 16)
به طور کلی، قوانین موسی فرصتی را برای جبران و توبه در اختیار مجرمان می گذاشت، در حالی که در قوانین حمورابی به اصلاح رفتار متخلفان توجهی نشده و به جای آن "اعدام" یا "قطع اعضای بدن" به عنوان بهترین راه حل انتخاب شده بود.
