حواریون مسئولیت ابلاغ بشارت عیسی را به دیگر اقوام بنی اسرائیل پذیرفتند و مسیح بودن عیسی و بر حق بودن وی را تصدیق کردند و پس از زنده شدن دوباره و عروج عیسی به آسمان، طبق دستور او به سوی اقوام بنی اسرائیل در دیگر نقاط عالم پراکنده شدند و به ابلاغ بشارت(انجیل) او پرداختند. بر اساس متن «انجیل»یهودا اسخریوطی که از حواریون بشمار میرفت، خائن بود و عیسی مسیح را به سربازان رومی تسلیم نمود و از زمرهٔ حواریون مردود و مستحق لعن ابدی شد. «متیاس» جای وی را گرفت.
غربیها حواریون را آپوستل (Apostle) مینامند. این کلمه از آپوستولو یونانی گرفته شده که به معنی «رسولان» میباشد و به همین علت مسیحیان به جای حواریون از اصطلاح «رسولان» استغاده میکنند.
حَواریون مسیح (جمع حواری به معنی شستن و سفید کردن). عنوان دوازده تن از یاران و شاگردان ویژهٔ عیسی مسیح است.
در انجیل متی باب ۱۰، لوقا باب ۶ و انجیل مرقس باب ۹ اسامی حواریون این چنین ذکر شده است:
شمعون پطرس
اندریاس، برادر پطرس
یعقوب پسر زبدی
یوحنا برادر یعقوب
فیلیپ
برتولما
توما
متی
یعقوب پسر حلفا
لبی معروف به تدی
شمعون قانوی یا شمعون غیور
یهودا اسخریوطی