‏رشد روحانی

شاید یک عالم وقت و کوشش و انرژی برای نقشه تان گذاشته اید، دعا کرده اید... اما اکنون می بینید که در بسته است و شما ناامیدید! درست در همین جاست که باید به خدا اعتماد کنید و بدانید که او نقشه دیگری دارد: نقشه ای بهتر. او می خواهد در زندگی شما کار جدیدی بکند. شما باید گذشته را رها کنید و آماده دریافت نقشه جدید خداوند باشید. خدا می داند چه می کند. او می داند صلاح ما چیست. خداوند فرموده است:"راه های من از راه های شما و فکرهای من از فکرهای شما بلندتر و برتر است" (اشعیا فصل پنجاه و پنجم آیه نهم).

اگر مهمان مسلمان بخواهد در منزل ایماندار مسیحی نماز بخواند، چه واکنشی باید نشان داد؟

دفاعیات مسیحی‏

نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ

ما ایرانی هستیم و اقوام و دوستان مسلمان زیادی داریم. این عزیزان، وقتی در منزل ایمانداران مسیحی به عنوان مهمان حضور دارند، شاید بخواهند مطابق با اعتقادات مذهبی شان به عبادت بپردازند. برخی از مسیحیان دچار تشویش و نگرانی می شوند و نمی دانند چه واکنشی نشان دهند. بنابراین، شما را تشویق می کنم تا نکات ذیل را مطالعه کنید:

یک. به عقاید مذهبی دیگران احترام بگذارید. هرگز با فرایض مذهبی مردم مخالفت نکنید. اراده خداوند این است که با مردم در صلح و دوستی به سر ببریم.

دو. بعد از نماز، دوست مسلمان از شما خواهد پرسید که چه وقت نماز می خوانید؟ این فرصت استثنایی است تا نگرش مسیحیت را درباره دعا به او بگویید.

سه. ساعات مشخصی از روز برای دعای مسیحیان وجود ندارد. دعای مسیحیان بدون وقفه است: به هنگام رانندگی، کار، خرید، پیاده روی، غذا پختن. خدا طالب چیزی بیش از یک قرار ملاقات روزانه با انسان است. او می خواهد در هر فعالیت، گفتگو، مشکل و حتی هر فکر شما حضور داشته باشد.

چهار. خدا مشتاق است تا بهترین دوست ما باشد. بنابراین، اعتقاد به خدا کافی نیست. هم چنین در گفتگوی صمیمانه با خدا بایستی از جملات تکراری و از قبل حفظ شده، اجتناب کرد. دوستی با خدا از طریق شریک کردن خدا در تمام تجربیات زندگی تان میسر می باشد. ساده و عامیانه با خدا صحبت کنید.

پنج. مسیحیان به زبان مادری خود با خدا سخن می گویند. برای گفتگو با خدا نیازی به استفاده جملاتی به زبان یونانی یا عبری (زبان یهودیان) نیست.

شش. مسیحیان خدا را "پروردگار" خطاب نمی کنند. آن ها خدا را پدر می نامند. طبق نگرش مسیحیت، ما فرزندان او هستیم و نه بندگان خدا.

هفت. دعای مسیحی باید فکورانه باشد. همان گونه در در گفتگوی با مردم، ذهن فعال است، دعا نیز باید واجد چنین شرطی باشد. خداوند دارای شخصیت است. جملات مکانیکی و از قبل حفظ شده نمی تواند ارتباط دوستی و صمیمیت برقرار سازد. دعای بدون تفکر، دعای بی معنا است. در دعا باید اندیشه خود را به کار ببرید. چنین کاری، رابطه شما را با خدا بسط و گسترش می دهد. مسیح فرمود:"خدا را با تمام اندیشه خود محبت کن".

هشت. تاثیر گفتگوی صمیمانه با خدا شگفت انگیز است. شخص همواره در حضور مقدس خدا قرار دارد، بنابراین او به چیزهایی اهمیت می دهد که برای خدا مهم هستند. در نتیجه این ارتباط، روح انسان نسبت به حضور خدا عکس العمل نشان می دهد.

نه. به هنگام گفتگو با خدا، او فقط به کلمات ما گوش نمی دهد، بلکه به دل و نیز به طرز رفتار ما می نگرد. دعایی که از ته دل نباشد، اصلا دعا نیست! چیزی است بی ارزش و توهینی است به خدا.

ده. مسیحیان به سمت اورشلیم یا قبر خالی مسیح، برای دعا نمی ایستند. مکان پرستش در گفتگوی صمیمانه با خدا، اهمیت ندارد. خدا روح است و در همه جا حضور دارد. یک زن سامری تلاش کرد با عیسی مسیح سر موضوع زمان، مکان و نوع عبادت مجادله کند. ولی مسیح به او گفت که هیچ کدام از این چیزها اصل نیستند. پرستندگان حقیقی و اصیل کسانی نیستند که به مکان های عبادتی درست می روند، بلکه پرستندگان حقیقی کسانی هستند که طبیعت خدا را به درستی تشخیص می دهند. خدا بنا به ذات و طبیعتش روح است و اگر ما در راستی و حقیقت او را می پرستیم، نه فقط باید طبیعت او را تشخیص دهیم، بلکه باید پرستش خود را با طبیعت او وفق دهیم. ما باید او را در روح القدس بپرستیم که بیانگر تفاوت پرستش مسیحیت با ادیان دیگر است. بنابراین، ما باید قلب های خود را به روی روح القدس بگشاییم تا او از طریق ما پرستش را انجام دهد. در این صورت خواهد بود که پرستندگان حقیقی خدا می گردیم. در پاسخ به زن سامری، عیسی هم چنین می خواهد بگوید که چون خدا روح است، پس در همه جا حاضر می باشد. وقتی با روح القدس پرستش می کنیم، محل پرستش یا شکل آن اهمیتی ندارد. این نکته پرستش در راستی است.

آیا خدا کودکان را به جهنم می فرستد؟

مطالعه کتاب مقدس

مترجم: مهران پورپشنگ

در کتاب مقدس آیاتی وجود ندارد که به صراحت بگوید"کودکان در جهنم نیستند". اما حداقل دو دلیل الهیاتی قانع کننده وجود دارند که اشاره می کند کودکان در جهنم حضور ندارند. نخست، وقتی که کودکان می میرند و به حضور خدا می روند، سنت کتاب مقدسی معتقد است به "سن و سالی که بتواند مسئول و پاسخگوی اعمال و گفتار" باشد. در اشعیاء فصل هفتم آیه شانزدهم به دورانی اشاره می کند که یک کودک نمی تواند از نظر اخلاقی به خداوند پاسخگو باشد:"قبل از این که کودک خوب از بد را تشخیص دهد".
نکته دوم، با توجه به آنچه مسیح فرمود، به شخصیت خداوند نسبت به کودکان پی می بریم:"بگذارید بچه ها نزد من بیایند. ایشان را بیرون نکنید، چون ملکوت خداوند به آنانی تعلق دارد که مانند این بچه ها باشند. در حقیقت به شما می گویم هر که نخواهد مانند یک کودک به سوی خدا بیاید، هرگز از برکات ملکوت خداوند برخوردار نخواهد شد. آنگاه عیسی بچه ها را در آغوش گرفت و دست بر سر ایشان گذاشت و آنان را برکت داد (مرقس فصل دهم آیات چهاردهم تا شانزدهم).
بنابراین، از دیدگاه مسیحیت، ما دلیل معتبری داریم که ثابت می کند که هیچ کودکی در جهنم نخواهد بود. ابراهیم به خداوند گفت:" آیا داور تمام جهان از روی عدل و انصاف داوری نخواهد کرد؟" (پیدایش فصل هجدهم آیه بیست و پنجم).

آیا در بین انبیاء خداوند نبی زن هم بوده است ؟

عمانوئیل‏ 

بلی

لوقا باب ۲
۳۶ در آنجا همچنین زنی نبیه به نام حنا زندگی می کرد که دختر فنوئیل از طایفۀ اشیر بود، او زنی بود بسیار سالخورده که بعد از ازدواج، مدت هفت سال با شوهرش زندگی کرده ۳۷ و بعد از آن هشتاد و چهار سال بیوه مانده بود. او هرگز از معبد خارج نمی شد بلکه شب و روز با نماز و روزه، خدا را عبادت می کرد. ۳۸ او در همان موقع جلو آمد، به درگاه خدا شکرگزاری نمود و برای همۀ کسانی که در انتظار نجات اورشلیم بودند در بارۀ آن طفل صحبت کرد.

یوحنا باب ۱۳

۳۴ به شما فرمان تازه ای می دهم: یکدیگر را دوست بدارید. همانطور که من شما را دوست داشته ام شما نیز یکدیگر را دوست بدارید. ۳۵ اگر نسبت به یکدیگر محبت داشته باشید، همه خواهند فهمید که شاگردان من هستید.