۱۳۹۲ آذر ۲۱, پنجشنبه

عنان زندگی خود را به روح‌القدس بسپاریم

   اگر مشتاق آنیم که روح‌القدس را به‌گونه‌ای شایسته، تکریم و حرمت نماییم، باید بیش از هر چیز اجازه دهیم که او عنان زندگی ما را به‌طور کامل به دست گیرد و شخصیت مسیح‌گونه و چهره او را در ما حک کند (غلاطیان ۴: ۱۹). بیایید روح‌القدس را محدود به زبانها نکنیم. نه او و نه کار مقدسش منحصر به این پدیده‌ای نمی‌شود که پولس رسول آن را پایان‌پذیر، جزئی، ناکامل، و طفلانه می‌خواند (اول قرنتیان ۱۳: ۸-۱۲).
 armanroshdi

بگذاریم روح‌القدس، مسیح را جلال دهد

  خداوند ما عیسی مسیح در مورد روح‌القدس فرمود: "… از خود تکلم نمی‌کند بلکه به آنچه شنیده است سخن خواهد گفت و از امور آینده به شما خبر خواهد داد. او مرا جلال خواهد داد زیرا که از آنچه آنِ من است، خواهد گرفت و به شما خبر خواهد داد" (یوحنا ۱۶: ۱۳-۱۴). روح‌القدس، شخص سوم از تثلیث مقدس به این جهت می‌آید تا مسیح را جلال دهد، همانگونه که مسیح نیز آمد تا پدر را جلال دهد (یوحنا ۱۷: ۴). اگر خواهان آنیم که روح‌القدس هدف خود را در زندگی ما عملی سازد، باید بگذاریم از طریق ما، پسر خدا را جلال دهد، و چون پسر جلال یابد، پدر جلال خواهد یافت که مبارک است تا ابدالاباد.
          روح‌القدس را پدر و پسر افاضه نمی‌کنند تا خود را جلال دهد و بر خود شهادت دهد، بلکه تا بر مسیح شهادت دهد (یوحنا ۱۵: ۲۶). و او ما را قوت خواهد بخشید و دگرگون خواهد ساخت تا ما نیز بر مسیح شهادت دهیم (یوحنا ۱۵: ۲۷ و اعمال ۱: ۸). لذا باید بسیار مراقب باشیم که این ترتیب الهی را بر هم نزنیم. باید مراقب باشیم که به کمک روح‌القدس، پسر خدا را جلال دهیم، تا از طریق جلال یافتن او، خدای پدر جلال یابد.

armanroshdi

تعمید به روح‌القدس در انجیل یوحنا

   یک نکته مهم را نباید فراموش کنیم. خداوندْ عیسی، در روز یکشنبه وقتی قیام فرمود، شب‌هنگام بر رسولان ظاهر شد و با ایشان گفتگو کرد. یوحنا می‌فرماید: "چون این را گفت، دمید و به ایشان گفت روح‌القدس را بیابید" (یوحنا ۲۰: ۲۲). در یوحنا ۷: ۳۷-۳۹ عیسی از قبل، وعده روح‌القدس را به تشنگان داده بود، اما چون هنوز جلال نیافته بود (قیام نفرموده بود)، روح‌القدس عطا نشده بود (همچنین یوحنا ۱۴: ۱۶ و ۱۶: ۷). یوحنا، مانند سایر نویسندگان عهدجدید، کتاب خود را مستقل از سایر کتاب‌های عهدجدید ‌نوشت و قصدش این نبود که سایر کتاب‌های عهدجدید را تکمیل کند، یا سایر کتاب‌ها کتاب او را تکمیل کنند. از اینرو، اشاره یوحنا به اینکه عیسی به رسولان دمید تا روح‌القدس را بیابند، نشان می‌دهد که او این رویداد را به‌منزله تحقق همان وعده یحیی به‌شمار می‌آورد، مبنی بر اینکه مسیح موعود مردمان را به روح‌القدس تعمید خواهد داد (یوحنا ۱: ۳۳). یوحنا به‌هنگام نوشتن انجیل خود، در این اندیشه نبود که لوقا در کتاب اعمال رسولان به واقعه تکلم به زبانها اشاره کرده است. او انجیل خود را مستقل از کتاب اعمال رسولان می‌نوشت. در نظر یوحنای رسول، این دمیدن، همان تعمید روح‌القدس بود. در این ملاقاتِ عیسی با رسولان در یکشنبه شب بعد از قیام، رسولان به زبانها سخن نگفتند.
          اما همانطور که اشاره رفت، هر جا که خدا تشخیص دهد که تعمید روح‌القدسِ ایمانداری باید با نشانه‌ای محسوس همراه باشد، خودش این کار را به‌انجام خواهد رساند. نیازی نیست ما به‌جای او عمل کنیم. او خودش به‌اندازه کافی قدرت دارد!
armanroshdi

تکلم به زبانها با صدای بلند در جلسات عمومی

  پولس رسول، در اول قرنتیان ۱۴: ۶-۲۶ تعلیم می‌دهد که تکلم به زبانها در جمع، در صورتیکه ترجمه نشود، نه فقط به کسی نفع نمی‌رساند، بلکه حتی ممکن است باعث لغزش بی‌ایمانان گردد. از اینرو، در آیات ۲۷-۲۸، این دستورالعمل را می‌دهد که اگر ایمانداری در جلسه عمومی به زبانها سخن گوید و کسی نباشد که این زبانها را ترجمه کند، "باید خاموش باشد و با خود و با خدا سخن گوید."
          اما با نهایت حیرت می‌بینیم که امروزه در جلسات عمومی و جلسات تلویزیونی، افراد با صدای بلند، و گویا تعمداً، و مسلسل‌وار به زبانها سخن می‌گویند بدون آنکه به دستورالعمل مشخص پولس در این زمینه توجهی داشته باشند. کجای این کار مطابق کلام خدا است؟
armanroshdi