دفاعیات مسیحی
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
"آنگاه خداوند به زن فرمود:"درد زایمان تو را زیاد می کنم و تو با درد فرزندان خواهی زایید. مشتاق شوهرت خواهی بود و او بر تو تسلط خواهد داشت" (پیدایش فصل 3 آیه 16)
اکنون رنج و اسارت برای حوا ظاهر می شوند که مشابه همان رنجی است که به آدم تحمیل می شود (آیه 17). گناه عواقب اجتناب پذیری دارد. در طول تاریخ، زن و مرد رنج و درد را تجربه کردند.
خدا ابتدا زن را همراه با درد زایمان به لعنت محکوم کرد. مشکلی در درک اولین لعنت (درد زایمان تو را زیاد کنم) وجود ندارد.
" مشتاق شوهرت خواهی بود"
این نکته در مورد زنان کاملا صدق می کند، اما در مردان این طور نیست. همین واژه عبری "مشتاق" (اشتیاق) در فصل 4 آیه 7 به کار رفته:"خدا به قائن گفت:"گناه در کمین است و اشتیاق تو دارد". علت کاربرد این واژه، لعنت الهی است. این نوع "اشتیاق" نشان می دهد که تا چه اندازه می تواند خشن تر شود. اشتیاق تو به شوهرت خواهد بود و عمل متقابل که او بر تو حکمرانی خواهد کرد، بیانگر فاعل و مفعول است: مشتاق باش و حکومت کن.
نااطاعتی آدم و حوا بر تمامی آفرینش، از جمله روابط زن و شوهر تاثیر گذاشت. انسان مجازات شد. اخراج از باغ عدن، رنج و زحمت و مرگ جسمی در نتیجه نااطاعتی انسان از خدا به وجود آمد.
طبق کلام خدا، داوری برای زن چنین بود (پیدایش فصل 3 آیه 16):
یک. رنج و درد دوران حاملگی و زایمان
دو. اشتیاق او به شوهرش خواهد بود
سه. شوهر بر زن حکمرانی می کند
در اثر رخنه گناه، بسیاری از مردها به جای مدیریت صحیح، به استبداد، زورگویی، سلطه جویی و جهل کشیده شدند.
با این توصیف، پیامدهای ناشی از گناه را نبایستی به عنوان ضابطه و معیار زندگی تلقی کرد. حتی خداوند برای مقابله با پیامدهای گناه، راه نجات را از طریق قربانی شدن مسیح پیشگویی نمود (پیدایش فصل 3 آیه 15). بدین ترتیب خدا از زمان سقوط آدم و حوا، نقشه خود را مبنی بر شکست شیطان و نجات دنیا از طریق پسرش عیسی مسیح، آشکار کرد (یوحنا فصل 3 آیه 16).
نقشه خداوند فقط محدود به نجات بشر نبود، بلکه در زمینه های دیگر هم تاثیرگذار بود، از جمله رشد و ترقی زنان در عرصه های مختلف جوامع. در دنیای امروز، نقش بسیاری اززنان در مدیریت و برنامه ریزی غیر قابل کتمان است. زیر بنای این تحول اجتماعی زنان را در عهد جدید می توان یافت. اولین مبشر دنیا، یک زن بود. مسیح پس از زنده شدنش، به مریم مجدلیه ماموریت داد. عیسی قوانین اجتماعی آن زمان را کنار گذاشت و با زنان صحبت کرد (یوحنا فصل چهارم). او اجازه داد که زنی پاهای او را با عطر شسته و با موهایش آن را خشک کند (یوحنا فصل 12 آیه 3).
زن و مرد، هر دو را خدا به صورت خود آفرید. نه مرد بیشتر شبیه خداست و نه زن. از همان ابتدای خلقت می بینیم که کتاب مقدس، هم مرد و هم زن را در اوج خلقت خدا قرار می دهد. در نتیجه، به هیچ یک ارزشی کم تر از دیگری داده نمی شود. ما شبیه خدا آفریده شده ایم، یعنی از بسیاری از خصوصیات و عواطف خدا برخورداریم. ما هرگز کاملا مانند خدا نخواهیم شد، چون او خالق ما و برتر از ما است. بزرگ ترین امید ما این است که بتوانیم خصوصیات او را منعکس سازیم. خصوصیاتی نظیر محبت، صبر، بخشش، مهربانی و وفاداری.
آفرینش حوا از دنده آدم، به مفهوم تساوی و همبستگی زن و مرد است. هر دوی آن ها محتاج یکدیگرند و همدیگر را تکمیل می کنند و هر کدام از آن ها به صورت خدا آفریده شده اند (پیدایش فصل اول آیه بیست و هفتم).
زن و مرد توسط یک خدا در مسیح نجات می یابند:"دیگر فرقی نمی کند که یهودی باشیم یا غیر یهودی، برده باشیم یا آزاد، مرد باشیم یا زن، زیرا همه ما مسیحیان در عیسی مسیح یکی هستیم و اکنون از آن مسیح شده ایم" (غلاطیان فصل سوم آیه بیست و هشتم). در دوران باستان، مردان یهودی هر روز در دعای صبحگاهی چنین دعا می کردند:"خداوندا، تو را شکر می کنم که غیر یهودی، برده و زن نیستم". البته چنین دعایی در کتاب مقدس تعلیم داده نشده است. این دعا محصول دیدگاه مردسالاری است. ایمان به مسیح، ورای این تمایزات است. همه ایمانداران مسیحی، در مسیح برابر هستند.
در کتاب مقدس، عطایای روحانی مانند معجزات، قدرت شفای بیماران، بیان حکمت، نبوت (یعنی اعلان پیغام های خداوند را به کلیسا)، ترجمه زبان های روح القدس، خدمت کردن به دیگران، تعلیم دادن، موعظه کلام خدا، مدیریت، تسلی و خدمت به افسردگان، کمک به دیگران از طریق دارایی شخصی... ویژگی جنسیتی ندارند. این عطایا برای زنان و مردان یکسان و مشابه است.
خداوند از طریق بخشیدن این عطایا به زنان، کلیسا را به فراوانی برکت می دهد.
به فعالیت روحانی زنان در کتاب مقدس توجه کنید:
مریم، خواهر موسی، نبیه بود و خدمت موسیقی پرستشی را نیز شروع کرد (خروج فصل پانزدهم آیه بیستم). خداوند در کتاب میکاء فصل ششم آیه چهارم می فرماید:"موسی، هارون و مریم را فرستادم تا شما را هدایت کنند".
دبوره، داور بود (داوران فصل چهارم، آیه چهارم). به عبارت دیگر، او رهبری ملت یهود را به عهده داشت. خدا او را برگزید تا قوم اسرائیل را رهبری کند. خدا می تواند هر شخصی را برای رهبری کلیسا انتخاب کند: زن، مرد، پیر، جوان.
حلده، نبیه بود (دوم تواریخ فصل سی و چهارم آیه بیست و دوم). یوشیا، پادشاه یهودا، مردانی را نزد حلده فرستاد تا نظر خداوند را بدانند.
آنا، نبیه بود (لوقا فصل دوم آیه سی و ششم).
هم چنین مسیح همان طور که اشاره شد، بعد از قیام از مردگان، ابتدا به مریم مجدلیه ظاهر شد و به او ماموریت داد تا پیغام او را به شاگردان برساند. به عبارت دیگر، اولین مبشر بعد از رستاخیز عیسی، یک زن بود.
پرسکلا، معلم کتاب مقدس بود (اعمال رسولان فصل هجدهم آیه بیست و ششم)
فیبی، خادم جدی و بسیار فعال کلیسا (رومیان فصل شانزدهم آیه اول). این گواه بر این امر است که زنان نقش مهمی در کلیسای اولیه داشتند.
فیلیپس، چهار دختر داشت و خدا به آن ها این عطا را داده بود که بتوانند نبوت و پیشگویی کنند (اعمال رسولان فصل بیست و یکم آیه نهم).
بنابراین، زنان می توانند در کلیسا فعال باشند. در اعمال فصل دوم آیات هفدهم و هجدهم می خوانیم که خدا فرمود:"مردم را از روح خود پر خواهم کرد تا پسران و دختران نبوت کنند. چه مرد و چه زن را از روح خود پر خواهم کرد و ایشان نبوت نموده، از جانب من سخن خواهند گفت." امروزه تعداد قابل توجهی از زنان به عنوان کشیش در کلیساهای سراسر دنیا به خدمت مشغولند.
در خاتمه به این نکته اشاره می کنم که در چارچوب این خلقت تازه در خداوند، پولس چنین نوشت:"خدا تبعیض قائل نمی شود" (رومیان فصل 2 آیه 11).
"آنگاه خداوند به زن فرمود:"درد زایمان تو را زیاد می کنم و تو با درد فرزندان خواهی زایید. مشتاق شوهرت خواهی بود و او بر تو تسلط خواهد داشت" (پیدایش فصل 3 آیه 16)
اکنون رنج و اسارت برای حوا ظاهر می شوند که مشابه همان رنجی است که به آدم تحمیل می شود (آیه 17). گناه عواقب اجتناب پذیری دارد. در طول تاریخ، زن و مرد رنج و درد را تجربه کردند.
خدا ابتدا زن را همراه با درد زایمان به لعنت محکوم کرد. مشکلی در درک اولین لعنت (درد زایمان تو را زیاد کنم) وجود ندارد.
" مشتاق شوهرت خواهی بود"
این نکته در مورد زنان کاملا صدق می کند، اما در مردان این طور نیست. همین واژه عبری "مشتاق" (اشتیاق) در فصل 4 آیه 7 به کار رفته:"خدا به قائن گفت:"گناه در کمین است و اشتیاق تو دارد". علت کاربرد این واژه، لعنت الهی است. این نوع "اشتیاق" نشان می دهد که تا چه اندازه می تواند خشن تر شود. اشتیاق تو به شوهرت خواهد بود و عمل متقابل که او بر تو حکمرانی خواهد کرد، بیانگر فاعل و مفعول است: مشتاق باش و حکومت کن.
نااطاعتی آدم و حوا بر تمامی آفرینش، از جمله روابط زن و شوهر تاثیر گذاشت. انسان مجازات شد. اخراج از باغ عدن، رنج و زحمت و مرگ جسمی در نتیجه نااطاعتی انسان از خدا به وجود آمد.
طبق کلام خدا، داوری برای زن چنین بود (پیدایش فصل 3 آیه 16):
یک. رنج و درد دوران حاملگی و زایمان
دو. اشتیاق او به شوهرش خواهد بود
سه. شوهر بر زن حکمرانی می کند
در اثر رخنه گناه، بسیاری از مردها به جای مدیریت صحیح، به استبداد، زورگویی، سلطه جویی و جهل کشیده شدند.
با این توصیف، پیامدهای ناشی از گناه را نبایستی به عنوان ضابطه و معیار زندگی تلقی کرد. حتی خداوند برای مقابله با پیامدهای گناه، راه نجات را از طریق قربانی شدن مسیح پیشگویی نمود (پیدایش فصل 3 آیه 15). بدین ترتیب خدا از زمان سقوط آدم و حوا، نقشه خود را مبنی بر شکست شیطان و نجات دنیا از طریق پسرش عیسی مسیح، آشکار کرد (یوحنا فصل 3 آیه 16).
نقشه خداوند فقط محدود به نجات بشر نبود، بلکه در زمینه های دیگر هم تاثیرگذار بود، از جمله رشد و ترقی زنان در عرصه های مختلف جوامع. در دنیای امروز، نقش بسیاری اززنان در مدیریت و برنامه ریزی غیر قابل کتمان است. زیر بنای این تحول اجتماعی زنان را در عهد جدید می توان یافت. اولین مبشر دنیا، یک زن بود. مسیح پس از زنده شدنش، به مریم مجدلیه ماموریت داد. عیسی قوانین اجتماعی آن زمان را کنار گذاشت و با زنان صحبت کرد (یوحنا فصل چهارم). او اجازه داد که زنی پاهای او را با عطر شسته و با موهایش آن را خشک کند (یوحنا فصل 12 آیه 3).
زن و مرد، هر دو را خدا به صورت خود آفرید. نه مرد بیشتر شبیه خداست و نه زن. از همان ابتدای خلقت می بینیم که کتاب مقدس، هم مرد و هم زن را در اوج خلقت خدا قرار می دهد. در نتیجه، به هیچ یک ارزشی کم تر از دیگری داده نمی شود. ما شبیه خدا آفریده شده ایم، یعنی از بسیاری از خصوصیات و عواطف خدا برخورداریم. ما هرگز کاملا مانند خدا نخواهیم شد، چون او خالق ما و برتر از ما است. بزرگ ترین امید ما این است که بتوانیم خصوصیات او را منعکس سازیم. خصوصیاتی نظیر محبت، صبر، بخشش، مهربانی و وفاداری.
آفرینش حوا از دنده آدم، به مفهوم تساوی و همبستگی زن و مرد است. هر دوی آن ها محتاج یکدیگرند و همدیگر را تکمیل می کنند و هر کدام از آن ها به صورت خدا آفریده شده اند (پیدایش فصل اول آیه بیست و هفتم).
زن و مرد توسط یک خدا در مسیح نجات می یابند:"دیگر فرقی نمی کند که یهودی باشیم یا غیر یهودی، برده باشیم یا آزاد، مرد باشیم یا زن، زیرا همه ما مسیحیان در عیسی مسیح یکی هستیم و اکنون از آن مسیح شده ایم" (غلاطیان فصل سوم آیه بیست و هشتم). در دوران باستان، مردان یهودی هر روز در دعای صبحگاهی چنین دعا می کردند:"خداوندا، تو را شکر می کنم که غیر یهودی، برده و زن نیستم". البته چنین دعایی در کتاب مقدس تعلیم داده نشده است. این دعا محصول دیدگاه مردسالاری است. ایمان به مسیح، ورای این تمایزات است. همه ایمانداران مسیحی، در مسیح برابر هستند.
در کتاب مقدس، عطایای روحانی مانند معجزات، قدرت شفای بیماران، بیان حکمت، نبوت (یعنی اعلان پیغام های خداوند را به کلیسا)، ترجمه زبان های روح القدس، خدمت کردن به دیگران، تعلیم دادن، موعظه کلام خدا، مدیریت، تسلی و خدمت به افسردگان، کمک به دیگران از طریق دارایی شخصی... ویژگی جنسیتی ندارند. این عطایا برای زنان و مردان یکسان و مشابه است.
خداوند از طریق بخشیدن این عطایا به زنان، کلیسا را به فراوانی برکت می دهد.
به فعالیت روحانی زنان در کتاب مقدس توجه کنید:
مریم، خواهر موسی، نبیه بود و خدمت موسیقی پرستشی را نیز شروع کرد (خروج فصل پانزدهم آیه بیستم). خداوند در کتاب میکاء فصل ششم آیه چهارم می فرماید:"موسی، هارون و مریم را فرستادم تا شما را هدایت کنند".
دبوره، داور بود (داوران فصل چهارم، آیه چهارم). به عبارت دیگر، او رهبری ملت یهود را به عهده داشت. خدا او را برگزید تا قوم اسرائیل را رهبری کند. خدا می تواند هر شخصی را برای رهبری کلیسا انتخاب کند: زن، مرد، پیر، جوان.
حلده، نبیه بود (دوم تواریخ فصل سی و چهارم آیه بیست و دوم). یوشیا، پادشاه یهودا، مردانی را نزد حلده فرستاد تا نظر خداوند را بدانند.
آنا، نبیه بود (لوقا فصل دوم آیه سی و ششم).
هم چنین مسیح همان طور که اشاره شد، بعد از قیام از مردگان، ابتدا به مریم مجدلیه ظاهر شد و به او ماموریت داد تا پیغام او را به شاگردان برساند. به عبارت دیگر، اولین مبشر بعد از رستاخیز عیسی، یک زن بود.
پرسکلا، معلم کتاب مقدس بود (اعمال رسولان فصل هجدهم آیه بیست و ششم)
فیبی، خادم جدی و بسیار فعال کلیسا (رومیان فصل شانزدهم آیه اول). این گواه بر این امر است که زنان نقش مهمی در کلیسای اولیه داشتند.
فیلیپس، چهار دختر داشت و خدا به آن ها این عطا را داده بود که بتوانند نبوت و پیشگویی کنند (اعمال رسولان فصل بیست و یکم آیه نهم).
بنابراین، زنان می توانند در کلیسا فعال باشند. در اعمال فصل دوم آیات هفدهم و هجدهم می خوانیم که خدا فرمود:"مردم را از روح خود پر خواهم کرد تا پسران و دختران نبوت کنند. چه مرد و چه زن را از روح خود پر خواهم کرد و ایشان نبوت نموده، از جانب من سخن خواهند گفت." امروزه تعداد قابل توجهی از زنان به عنوان کشیش در کلیساهای سراسر دنیا به خدمت مشغولند.
در خاتمه به این نکته اشاره می کنم که در چارچوب این خلقت تازه در خداوند، پولس چنین نوشت:"خدا تبعیض قائل نمی شود" (رومیان فصل 2 آیه 11).
