دفاعیات مسیحی
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
یکی از سوالات مخالفان مسیحیت آن است که چرا پولس با ختنه تیطس مخالفت کرد (غلاطیان فصل 2 آیه 3)، اما تیموتاوس را خودش ختنه کرد؟ (اعمال رسولان فصل 16 آیات 1- 3). آیا رفتار پولس ضد و نقیض نیست؟
برای درک رفتار پولس از ختنه کردن تیموتاوس و ختنه نکردن تیطس، ابتدا بایستی آیات مورد نظر مخالفان مسیحیت را با دقت بررسی نماییم:
"رهبران کلیسای اورشلیم از همسفر من تیطس نیز که غیر یهودی بود، نخواستند تا ختنه شود" (غلاطیان فصل 2 آیه 3).
"مادر تیموتاوس یهودی بود و پدرش یونانی. پولس به احترام یهودیان، تیموتاوس را ختنه کرد" (اعمال رسولان فصل 16 آیات 1- 3).
یک. تیطس یونانی بود، اما تیموتاوس یهودی بود (اگرچه پدرش یونانی بود).
دوم. تیموتاوس به سبب یهودیان ختنه شد، در حالی که ختنه تیطس را نه یهودیان، بلکه شریعت گراهای مسیحی خواهان بودند. استدلال این گروه آن بود که مسیحیان با اجرای قوانین شریعت از جمله ختنه و خوردن غذای حلال می توانند از قلمرو گناه نجات یابند.
اگر پولس تسلیم خواسته شریعت گراها می گردید، به این معنا بود که نجات انسان هم توسط مسیح انجام می شود و هم با اجرای رسوم شریعت. اما در مورد تیموتاوس، پولس نمی خواست بیهوده مانعی برای ایمان آوردن یهودیان غیرمسیحی به وجود آورد.
حتی اگر فرض کنیم عملکرد پولس اشتباه بود، این رفتار او نشان می داد که پولس کتاب مقدس را بر تعالیم خود ترجیح می داد. پولس این نکته را در نظر داشت که کتاب مقدس "کلام خدا" است و بر تعالیم او به مراتب رجحان و برتری دارد.
از سوی دیگر، ختنه تیموتاوس با تعالیم پولس در تضاد نبود. او مخالف ختنه نبود، بلکه چنین استدلال می کرد که هیچکس با ختنه نجات نمی یابد. پولس معتقد بود:"وقتی با یهودیان هستم، مانند خودشان رفتار می کنم تا بدین ترتیب به پیام انجیل گوش فرا دهند و به مسیح ایمان آورند" (اول قرنتیان فصل 9 آیه 20). پولس در هر کاری که انجام می داد، تنها یک هدف را دنبال می کرد و آن جلب توجه یهودیان و غیریهودیان به سوی مسیح بود.
سوم. از آن جا که تیموتاوس از طریق مادرش، در فرهنگ یهودی پرورش یافته بود، پولس تصمیم گرفت او را ختنه کند تا کاملا یهودی محسوب شود. بنابراین، تیموتاوس به عنوان یهودی می توانست کمک بزرگی برای پولس باشد، زیرا آن ها برای موعظه به کنیسه های یهودی می رفتند.
چهارم. پولس هرگز به تیموتاوس نگفت که به خاطر دریافت نجات از قلمرو گناه، او را ختنه می کند. تیموتاوس قبل از ختنه، به مسیح ایمان آورده و نجات یافته بود.
پنجم. یکی از مهم ترین نکاتی که در شورای رسولان در اورشلیم (اعمال رسولان فصل 15) مطرح گردید، عدم اجبار ختنه بود. بنابراین، رهبران کلیسای اورشلیم، تیطس را بی آن که ختنه شود، به عنوان برادر مسیحی پذیرفتند (غلاطیان فصل 2 آیات 1- 3).
ششم. پولس در نامه های خود تحت عناوین رومیان و غلاطیان، با این طرز تفکر غلط مخالفت کرد و چنین توضیح داد که نجات انسان از قلمرو گناه به فیض خدا (یعنی بخشش بلاعوض خدا به افرادی که لیاقت آن را ندارند) بستگی دارد و نه اعمال نیکوی انسان. در دوران عهد عتیق، وقتی ابراهیم به خدا ایمان آورد، هنوز عمل ختنه را انجام نداده بود. سال ها بعد، خدا به ابراهیم دستور داد تا مراسم ختنه را انجام دهد.
چهار صد سال بعد، خداوند شریعت را عطا فرمود. زمانی که ابراهیم به خدا ایمان آورد، ختنه روحانی در او انجام شد. بعدها، ختنه جسمانی، که جراحی بهداشتی بود، صرفا نشانه ای شد جهت تایید ختنه روحانی. پولس تاکید کرد که ختنه روحانی باعث نجات انسان می شود، اما هرگز با ختنه جسمانی مخالفت نکرد. طبق دیدگاه مسیحیت، ختنه جسمانی و اعمال نیکو باعث نجات انسان از قلمرو گناه نخواهند شد.
در عهد جدید، تعلیمی مبنی بر مخالفت با ختنه وجود ندارد. ختنه یک جراحی بهداشتی است.
