من میخواهم مسیحی باشم؛ موج بیداری روحانی در ایران

حاکمیت مذهبی ایران اعتقاد دارند که کلیه گروه‌های مذهبی، دشمنان نظام و کشور هستند اما علیرغم تمامی این خطرات و تهدیدها ، مسیحیان ایرانی همچنان در مسیر و ایمان خویش پا برجا و استوار هستند.

آژانس خبری مسیحیان ایران «محبت نیوز» -  در حالی که حق داشتن اختیار برای انتخاب و اعتقاد به هر دین و آئینی حداقل خواسته هر فردی می‌تواند باشد، اما نظام جمهوری اسلامی از تمام توان و امکانات خود استفاده می‌کند تا با تغییر اعتقادات مردمی مقابله کند که نمونه بارز آن را می توان در برخوردهای قهرآمیز با نوکیشان مسیحی بینیم.

حاکمیت مذهبی ایران و بالطبع رسانه های مذهبی وابسته به حکومت که با بودجه های حکومتی و حوزوی اداره می شوند، اعتقاد دارند که کلیه  گروه‌های مذهبی دشمنان نظام و کشور هستند، زیرا باورهای مذهبی آنها ممکن است وفاداری به نظام را دچار چالش کنند و به بهانه حفظ امنیت سیاسی، سرکوب فعالیت‌های مذهبی را سرلوحه عناد با ادیان دیگر را قرار داده‌اند.

دین اسلام در ایران قبل از اینکه یک اعتقاد دینی باشد، یک ارثیه دینی است که از والدین به فرزندان به ارث رسیده و برخی از افرد با رسیدن به بلوغ فکری، این حق را برای خود قائل می‌شوند تا در این زمینه دین اسلام را به چالش کشیده و خود انتخاب‌گر دین خود باشند، نه دنباله‌رو دین وراثتی.

- موج همه گیر ایمان در کلیساهای خانگی

وقتی شخصی در کلیسا تعمید می گیرد شادی وصف ناپذیری همگان را در برمیگیرد که گویی انگار بلیط بخت آزماییشان برده است و این بدان دلیل است که بسیاری از این افراد عمری را در سر درگمی خود سر کرده اند ، لذا اکنون با شناخت جدید ، رابطه جید با خالق  و تجربه جدیدی که بدست آورده اند مملؤ از عشق و ایمان با تمام وجودشان سعی در لذت بردن هستند. با توجه به اهمیت این موضوع چندی پیش شبکه خبری CBN با چندی از ایرانیان مسیحی در ترکیه گفتگویی انجام داده است که در ادامه می خوانید.

" یکی از این ایمانداران پرجوش که "رایزال " خوانده میشود میگوید: "من از همان کودکی اشتیاق عجیبی به عیسی مسیح داشتم ،گویی که با نام وی بزرگ شدم و اندک اندک به مسیحیت نزدیک شدم که در نهایت در سن 15 سالگی بود که با خود گفتم که من میخواهم مسیحی شوم و به وی ایمان کامل آوردم ،ایمانی که برایم سرتاسر شیرینی و شعف بود.

رایزال میگوید : "در ایران شرایط خیلی بد بود. نمیتوانستی حتی خدای خود را با تمامی قلبت عبادت کنی زیرا که تمام اطرافت پر از مشکل بود، در حدی که ذکر نام عیسی هم میتوانست منجر به اعدامت گردد. رضا ادامه میدهد: من در محل کارم هم به مشکل خورده بودم ،طوریکه جانم در خطر افتاده بود که مجبور به فرار شدم."

بسیاری از ایرانیان از مملکتشان گریخته اند و در ترکیه به دنبال پناهندگی با روند تحت پوشش "سازمان ملل" هستند که برای اکثرشان این، به معنای فرار از تاریکی است.

افشین یکی دیگر از این پناهندگان مسیحی در گفتگو با خبرنگار CBNمیگوید: " اینجا ما چیز متفاوتی از آنچه که در ایران هست تجربه میکنیم. میتوانی با آزادی و راحت خیال عقایدت را با دیگران مطرح کرده و ایمان خود را به همراه کلام عیسی خداوند با صدای بلند و بدون ترس اقرار کنی . من میتوانم به راحتی به کلیسا بروم، همه چیز اینجا متفاوت از ایران است.

افشین زمانی که در ایران بود در کلیسای تحت رهبری کشیش ی بود که اکنون بخاطر ایمان مسیحی اش در زندان بسر می برد-افشین در آن کلیسای خانگی حضور و مشارکت میکرده است. که پس از بازداشت شبان آن کلیسای خانگی توسط ماموران امنیتی، افشین نیز جزو افرادی بود که متعاقبن تحت پیگیرد قرار داشته و از ایران گریخته است. وی می گوید:" که برای من هم روز به روز داشت عرصه تنگ میگشت و بیم آن میرفت که به خاطر فعالیت های زیرزمینی ما در کلیساهای خانگیمان با خطر مواجه شویم.

- کلیساهای اینترنتی

علیرغم تمامی این خطرات و تهدیدها ، مسیحیان ایرانی همچنان در مسیر و ایمان خویش پا برجا و مستمر هستند. آنان با استفاده از تکنولوژی روز نظیر اسکایپ، کلیساها و همکیشان ایماندارشان را که غالبن کشیشانی از کشورهای آمریکا ،کانادا ،آلمان و مالزی هستند را یافته و رهبری میشوند.

رضا میگوید: " کلیسا میتواند با اینترنت همیشه قابل دسترس در خانه باشد و به این خاطر است که انقدر کلیساهای اینترنتی مشتری پیدا کرده اند.

وی در ادامه می افزاید که موج خروشانی از اشتیاق عمومی در میان ایرانیان برای مسیح در درون جامعه تحت حکومت جمهوری اسلامی در حال شکلگیری و پیشرفت است که شاهد فوران و شکوفایی آن خواهیم بود، همان طور که تعداد تخمینی ایمانداران در سال 1373 به 100,000 نفر میرسید که با کمک " روح القدس" اکنون به 3 میلیون تن رسیده است.

در کنار تمامی مشکلات برای ایمانداران در ایران ،آنان پر از اشتیاق و ایمان در تلاشند تا مسیرشان را ادامه دهند و آرزویشان این است که روزی شود که در ایران تمام مردم با کمک خدای حقیقی نجات را تجربه کنند.

چرا خدا به جای نوح "در" کشتی را بست؟ (پیدایش فصل 7 آیه 16)

دفاعیات مسیحی

نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ

"اما روزی که طوفان شروع شد، نوح و همسر و پسرانش، سام، حام و یافث و زنان آن ها داخل کشتی بودند. از هر نوع حیوان اهلی و وحشی، پرنده و خزنده نیز یک جفت با آن ها بودند. پس از آن که حیوانات نر و ماده، طبق دستور خدا به نوح، وارد کشتی شدند، خداوند در کشتی را از عقب آن ها بست" (پیدایش فصل 7 آیات 13-16).

آیات 13-16 خلاصه ای است از آنچه گزارش شده بود. همه چیز برای وقوع طوفان بزرگ آماده بود.

" نوح و همسر و پسرانش، سام، حام و یافث و زنان آن ها داخل کشتی بودند"
علی رغم لمک (پیدایش فصل 4 آیه 19) و انحطاط اخلاقی آن روزگار، نوح و پسرانش هر کدام یک زن داشتند که جمعا هشت نفر ذکر شده اند (اول پطرس فصل 3 آیه 20). در میان مردم خداترس، نخستین اشاره ای که به چند همسری شده است در داستان ابراهیم می باشد.

"خداوند در کشتی را از عقب آن ها بست"
این نوح نبود که در کشتی را بست، بلکه خدا بود تا هیچکس در خارج از کشتی نجات نیابد. به عنوان ایمانداران مسیحی ما موظف نیستیم که مانع نجات دیگران شویم، بلکه مانند نوح آن ها را به نجات و زندگی جدید با خداوند دعوت می کنیم. نوح هیچکس را به زور وارد کشتی نکرد. اگر به پیام نجات بخش انجیل پاسخ منفی دادند، این خداوند است که در نجات را به روی آنان می بندد. به یاد آوریم که در قرن اول میلادی مسیح و شاگردانش هرگز به خشونت و اسلحه برای گسترش مسیحیت متوسل نشدند. مورخان قرن اول و گزارش های روزانه امپراطوری روم حتی یک نکته درباره شورش های مسلحانه مسیحیان ثبت نکرده اند.
خداوند تا آخرین لحظه به مردم مهلت می دهد تا فرصت توبه داشته باشند. اما زمانی خواهد رسید که مهلت به پایان می رسد و در بسته می شود. کتاب مقدس می فرماید:"دری را که مسیح بگشاید، کسی نمی تواند ببندد و دری را که او ببندد، کسی نمی تواند بگشاید" (مکاشفه فصل 3 آیه 7). به عبارت دیگر، وقتی مسیح در را می گشاید، هیچکس نمی تواند آن را ببندد، چون نجات حتمی است. وقتی هم که دری بسته شود، هیچکس نمی تواند آن را بگشاید، چون داوری قطعی است.
کشتی برای نوح و خانواده اش سبب نجات شد، اما طوفان برای دنیا داوری به همراه داشت. برای کسانی که نجات را از دست بدهند، حتی یک لحظه هم فرصت باقی نمی ماند.