۱۳۹۳ مرداد ۱۴, سه‌شنبه

چه زنجیر‌هایی‌ شما را در بند کشیده است؟

کلی‌ مک فدن

بر گرفته از: مركز پژوهش‏های مسیحی
پس چه گوییم؟ آیا در گناه بمانیم تا فیض افزون گردد؟ حاشا! مایانی که از گناه مردیم، چگونه دیگر در آن زیست کنیم؟...زیرا این را می‌‌دانیم که انسانیت کهنهٔ ما با او مصلوب شد تا جسد گناه معدوم گشته دیگر گناه را بندگی نکنیم... هم چنین شما نیز خود را برای گناه مرده انگارید، اما برای خدا در مسیح عیسی زنده. ( رومیان ۱۱،۶،۲،۱:۱)
هنگامی که فیل جوانی‌ را به دام می‌‌اندازند، تربیت کنندهٔ او، زنجیری به پای او می‌‌زند و سر دیگر زنجیر را به درختی می‌‌بندد تا آن فیل کوچک فرار نکند. در این سن، فیل کوچک تر از آن است که بتواند درخت را کنده فرار کند. حتی اگر تلاش هم کند نمی‌‌تواند خود را برهاند. به این ترتیب وقتی‌ که فیل بزرگ می‌‌شود، تربیت کنندهٔ آن، او را با یک تکه چوب کوچک به زمین زنجیر می‌‌کند ولی‌ از آنجا که فیل تصور می‌‌کند که به یک درخت غیر قابل حرکت بسته شده است هرگز فرار نخواهد کرد.

برای لحظاتی به این موضوع فکر کنید: آیا ممکن است که زنجیری به عنوان یک گناه عادت وار به پای شما بسته شده باشد؟ چه چیزی مانع تجربه شما از آزادیی که تنها در مسیح است می‌‌شود؟ ممکن است این طور به نظر رسد که شما را به درختی غیر قابل حرکت بسته اند. با وجود این مایلم به شما یاد آور شوم که " چیزی" که مانع از حرکت شما می‌‌شود، تنها ممکن است چوب کوچکی در زمین باشد. اگر با این اسارت خود کنار بیایید، ممکن است شما هم مثل آن فیل احساس کنید که نمی‌‌توانید خود را از آن آزاد سازید.

حتی به عنوان پیروان مسیح، ما هنوز هم در برابر گناه و عواقب آن آسیب پذیر هستیم. اما به قول پولس رسول ، حقیقت آن است که بر اساس رابطهٔ ما با مسیح، ما نسبت به گناه مرده ایم. در حقیقت اگر شما تشخیص دهید که دیگر " بنده ی گناه " نیستید بلکه خلقتی تازه هستید، آن زنجیر کهنه یی که به پای شماست دیگر نمی‌‌تواند شما را از حرکت باز دارد.


با وجودی که مسیح می‌‌تواند ما را به گونه یی معجزه آسا متحول سازد و بی‌ درنگ " اسیران" را از عادات بد و اعتیاد‌ها آزاد سازد، اما برای اغلب ما عادات کهنه به سختی می‌‌میرند. دستیابی به تحول نیازمند تلاشی پیگیر به همراه دعاست. اما اگر این طور فکر می‌کنید که در تقلا برای آزادی از بندی هستید، بدانید که می توانید آزاد شود. مرگ مسیح و قیام او این امر را ممکن ساخته است. در مسیح، طبیعت کهنه ی شما مرده و روح شما زنده شده است، اکنون طبیعتی تازه یافته اید و آزادی در دسترس شماست.

محبت نمودن شخصی‌ که تاب تحمل او را ندارید

آلن اسمیت

بر گرفته از: مركز پژوهش‏های مسیحی


دکتر: من متوجه شدم که یک ماه از وقت معاینه شما گذشته است. مگه نمی‌‌دونید که ناهنجاری‌های عصبی‌ نیازمند مراقبت و توجه سریع و مداوم است؟ بهانه تون چیه؟
بیمار: "من صرفا دستورات خود شما را دنبال می‌کردم آقای دکتر ".
دکتر: دستورات من؟ منظورتان چیه‌؟ من چنین دستوری به شما ندادم !"
بیمار:" شما خودتان به من گفتید که از آدم‌هایی که اعصابم را خورد می کنند پرهیز کنم " !
متاسفانه ما همیشه نمی‌‌توانیم از آنانی که ما را ناراحت می‌‌کنند، یا به ما صدمه می زنند، و یا موجب دلشکستگی ما می شوند پرهیز کنیم. در حقیقت، گاهی‌ اوقات کسانی‌ که ما را عصبی‌ می‌‌کنند، افرادی هستند که درست در خانهٔ ما و یا در کلیسای ما هستند. بنا براین چگونه باید با آنها برخورد کرد؟
میلتن جونز کتابی عالی نوشته است تحت عنوان" چگونه کسی‌ را که نمی‌‌توانید تحمل کنید دوست بدارید" . من خواندن این کتاب را واقعا توصیه می‌‌کنم( می‌‌توانید آن را در amazon.com/ پیدا کنید ) در این کتاب، جونز شش اصل الهی که از رومیان ۱۲ برگرفته است را این گونه بر می شمارد.
۱- زبان خود را کنترل کنید - برکت بطلبید و لعنت نکنید ( رومیان ۱۴:۱۲)
۲- خود را به جای دیگری بگذارید و سعی کنید احساسات، افکار، و موقعیت او را درک کنید ( رومیان ۱۵:12)
۳- هرگز، هرگز، هرگز انتقام نگیرید ( رومیان ۱۷:۱۲)
۴- از پیش یک عمل زیبا را در حق او تدارک ببینید ( رومیان ۱۷:۱۲)
۵- سعی نکنید به پیروزی برسید، بلکه به آرامش برسید (رپومیان ۱۸:۱۷)
۶- اجازه دهید خدا وارد عمل شود ( رومیان ۱۹:۱۲ )


مهمترین نکته این است که با بدی بر بدی غلبه نکنیم تا انتقام بگیریم و "تلافی کنیم". تنها راه غلبه بر بدی، خوبیست ( رومیان۲۱:۱۲). هرگز آسان نیست به آنانی که در حق ما بدی می‌‌کنند به روشی‌ خدا پسندانه پاسخ دهیم، اما تنها از طریق پیروی از نمونهٔ عیسی مسیح است که حقیقتا می‌‌توانیم تاثیری مثبت بر دنیای اطراف خود بگذاریم.
" زیرا این ثواب است که کسی‌ به جهت ضمیری که چشم بر خدا دارد، در وقتی که نا حق زحمت می کشد، درد‌ها را متحمل شود. زیرا چه فخر دارد هنگامی که گناه کار بوده، تازیانه خورید و متحمل آن شوید. لیکن اگر نیکوکار بوده، زحمت کشید و صبر کنید، این نزد خدا صواب است" ( 1 پطرس 19:2-20 ).