۱۳۹۲ دی ۱۹, پنجشنبه

چگونه بدانم که خواب من، حامل پیغام خداوند است؟

مطالعه کتاب مقدس
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ

خداوند به روش های مختلف با انسان سخن می گوید. برخی از مردم توسط خواب پیام خدا را دریافت می کنند (پیدایش فصل سی و هفتم آیات یک تا یازده)، برخی دیگر از طریق رویاها به پیام خدا پی می برند (دانیال فصل هفتم). عده ای هم توسط شنیدن صدای رسای خداوند، دریافتند که خداوند چه می گوید (اول سموئیل فصل سوم). بعضی نیز پیام ها را از طریق فرشتگان دریافت می کنند (پیدایش فصل نوزدهم). معجزات نیز حامل پیغام خدا بوده اند (خروج فصل سوم). در دوران باستان، قرعه نیز یکی از روش هایی بود که خداوند اراده خود را آشکار می کرد( "انسان قرعه می اندازد، اما حکم آن را خداوند تعیین می کند"امثال سلیمان فصل شانزدهم آیه سی و سوم). کتاب مقدس، موعظه، وقایع تلخ و شیرین، دروس الهیات مسیحی و کتاب هایی که توسط خادمین خدا به رشته تحریر درآمده اند نیز به درک پیام واراده خدا کمک می کنند.
همان طور که اشاره شد، خواب نیز یکی از روش های گفتگوی خدا با انسان است. اما چگونه می توان اطمینان حاصل کرد که کدام خواب، حامل پیام خداوند است؟
یک. باید بدانیم که خداوند "به ندرت" خواب را به عنوان روش گفتگو یا انتقال پیام خویش انتخاب می کند.
دو. سلامت روانی و ثبات شخصیت خواب بیننده را باید در نظر گرفت.
سه. گاهی بیماران خواب هایی می بینند که هرگز تحقق عینی نمی یابند. افرادی که در مصرف غذا زیاده روی کرده اند و یا در حالت گرسنگی به خواب رفته اند، ممکن است به هنگام خواب، رویاهایی را مشاهده کنند که از سوی خداوند نیستند. بنابراین، به وضعیت سلامت جسم نیز باید توجه داشت. البته به آن معنا نیست که خداوند با اشخاص بیمار هرگز سخن نمی گوید.
چهار. شیطان نیز از طریق خواب اشخاص را منحرف می سازد. همواره قبل از خواب چنین دعا کنید:"با خیال آسوده به خواب می روم و از خواب بیدار می شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می نماید" (مزمور سوم آیه پنجم).
پنج. خوابی که از سوی خداوند است، تاثیر کاملا عمیق بر شخص می گذارد، به طوری که جزئیات آن خواب با گذشت دقایق، ساعات، روزها، هفته ها و سال ها از خاطر شخص محو و فراموش نمی شود.
شش. خداوند هرگز در بیننده خواب، تاثیر مبهم توام با تردید ایجاد نمی کند. مثلا فرشته در خواب با یوسف سخن گفت و به او اطمینان خاطر داد که مریم نسبت به او بی وفایی نکرده است. به محض این که یوسف از خواب بیدار شد، بدون شک و تردید، طبق دستور فرشته عمل کرده و تصمیم گرفت با مریم ازدواج کند (متی فصل اول آیات هجدهم تا بیست و چهارم). هم چنین خداوند به مجوسیان که به دیدار مسیح کوچک آمده بودند، در خواب اخطار کرد تا به اورشلیم نزد هیرودیس نروند. آن ها بدون شک و دودلی، به هشدار خداوند گوش فرا دادند و از راه دیگری به وطن باز گشتند.
هفت. آنچه خداوند به بیننده خواب می گوید، قطعا تحقق می یابد.

مطابق قوانین بین‌المللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "دفاعیات مسیحی" محفوظ است. درج کامل مقالات "دفاعیات مسیحی" در سایر صفحات فیس بوک و وب‌ سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.

ناداب و ابيهو و آن آتش غريب

دفاعیات مسیحی
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ

ناداب و ابیهو، پسران هارون (برادر موسی) بر خلاف امر خداوند، آتش غیرمجاز بر آتشدان خود نهاده، بر آن بخور گذاشتند و به حضور خداوند تقدیم کردند. ناگاه آتش از حضور خداوند بیرون آمده، آن ها را سوزاند و در همان جا در حضور خدا مردند (لاویان فصل دهم آیات اول و دوم).
هارون (برادر موسی) چهار پسر به نام های ناداب (پسر ارشد)، ابیهو، العازار و ایتامار داشت. هر چهار نفر برای خدمت کاهنی انتخاب و تقدیس شدند تا در خیمه عبادت خدمت کنند، ولی ناداب و ابیهو به علت استفاده از آتش غیرمجاز در حضور خداوند در صحرای سینا مردند.
ناداب و ابیهو متولد مصر بودند و اعمال عظیم خداوند را در جریان واقعه خروج از مصر به چشم دیده بودند. پدرشان هارون و عموی شان موسی را در خدمت خداوند دیده بودند. آن دو در مورد خدا شناختی مستقیم داشتند و با تمام وجودشان از خدا اطاعت می کردند (لاویان فصل هشتم آیه 36).
با این توصیف، آنچه که این دو برادر انجام دادند، اشتباه بود. نخست آن که آن دو اشخاص مناسبی نبودند که دست به بخور بزنند و آن را به خدا تقدیم کنند. این کار یکی از وظایف منحصر به فرد پدرشان، یعنی کاهن اعظم بود (خروج فصل 30 آیات 7 تا 10).
دو برادر هم چنین از ابزار نامناسب استفاده کردند، یعنی به جای این که از آتشدان کاهن اعظم که قبلا توسط روغن مقدس تدهین شده بود استفاده کنند، از آتشدان های خودشان استفاده کردند (خروج فصل 40 آیه 9). سوم این که زمان این کار نیز نامناسب بود، زیرا فقط در روز کفاره می بایست کاهن اعظم بخور را در داخل مقدس ترین جایگاه ببرد. در ضمن حتی در آن زمان هم بایستی تشریفات ویژه ای رعایت می گردید (لاویان فصل 16 آیه اول).
دو برادر بدون مشورت با موسی یا پدرشان، خودسرانه عمل کردند و از فرمانی که موسی از جانب خداوند دریافت کرده بود، اطاعت نکردند. برای سوزاندن بخور از آتش نامناسب استفاده نمودند که کتاب مقدس آن را "آتش غریب" (غیرمجاز) می نامد (لاویان فصل 10 آیه اول). خداوند به کاهن اعظم دستور داده بود که بخور را با زغال هایی که از بالای قربانگاه برنزی برمی داشت بسوزانند (لاویان فصل 16 آیه 12). اما ناداب و ابیهو خودشان آتش را تهیه کردند و خداوند هم آن را نپذیرفت. به نظر می آید عملی که دو برادر انجام دادند خودسرانه و از روی غرور بوده است.
خادم خدا بودن، امری جدی است و خدمت ما باید با هدایت روح القدس و مطابق با کلام خداوند باشد. ناداب و ابیهو در مقام رهبران قوم، وظیفه داشتند از خدا اطاعت کنند، زیرا موقعیت شان طوری بود که به راحتی می توانستند بسیاری را منحرف سازند. ما نیز اگر عدالت و قدوسیت خدا را سرسری بگیریم، با این خطر روبرو خواهیم شد که مرتکب همان اشتباهی شویم که این دو برادر شدند.

مطابق قوانین بین‌المللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "دفاعیات مسیحی" محفوظ است. درج کامل مقالات "دفاعیات مسیحی" در سایر صفحات فیس بوک و وب‌ سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است