مطالعه کتاب مقدس
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
"خداوند به آدم فرمود:"چون گفته زنت را پذیرفتی و از میوه آن درخت خوردی که به تو گفته بودم از آن نخوری، زمین زیر لعنت قرار خواهد گرفت و تو تمام ایام عمرت با رنج و زحمت از آن کسب معاش خواهی کرد. از زمین خار و خاشاک برایت خواهد رویید و گیاهان صحرا را خواهی خورد. تا آخر عمر به عرق پیشانی ات نان خواهی خورد و سرانجام به همان خاکی باز خواهی گشت که از آن گرفته شدی، زیرا تو از خاک سرشته شدی و به خاک هم برخواهی گشت" (پیدایش فصل 3 آیات 17-19)
نااطاعتی آدم و حوا بر تمامی آفرینش، از جمله محیط زیست تاثیر منفی گذارد. از رحمت الهی، این خود آدم نیست که لعنت می شود، بلکه قلمرو اوست. تاریخ و مشاهدات روزمره از جهان سقوط کرده و آغشته به گناه، پیشگویی خدا را اعتبار بخشید. پیشگویی، آنچه را که همواره در فکر خدا بوده است، از قبل خبر می دهد و تاریخ این فکر را آشکار می سازد.
" چون گفته زنت را پذیرفتی"
مشکل اصلی فقط این نبود که آدم پیشنهاد زنش را پذیرفت، بلکه او تصمیم گرفت تا مانند حوا از حکم خدا سرپیچی کند. حس بت پرستی حوا در نگرش آدم نیز مشاهده شد، به طوری که از دستور خدا سرپیچی نمود.
آدم به خدا گفته بود که "از آن میوه به من داد و خوردم". زن، شوهرش را وسوسه کرد تا از میوه بخورد، ولی این کار را با توسل به زور و اجبار انجام نداده بود. زن که در گناه سقوط کرده بود، صرفا آدم را متقاعد کرد تا آن میوه را بخورد.
" زمین زیر لعنت قرار خواهد... از زمین خار و خاشاک برایت خواهد رویید"
از این زمان به بعد، زمین به اندازه قبل پر حاصل نبود. خار و خاشاک سریع تر و زودتر از میوه می رویید. خار و خس نشانه های واضح و روشنی از طبیعت وحشی می باشند. در عهد عتیق، خار و خاشاک بیانگر خرابکاری انسان و داوری خدا است:"از کنار مزرعه آدم تنبل و احمقی گذشتم. همه جا خار روییده بود و علف های هرز، زمین را پوشانده و دیوار مزرعه فرو ریخته بود" (امثال سلیمان فصل 24 آیات 30-31).
"قصرها و قلعه هایش پوشیده از خار خواهد شد و شغال ها و شترمرغ ها در آن جا لانه خواهند کرد" (اشعیاء فصل 34 آیه 13).
انسان در بی نظمی و هرج و مرجی که خودش مسئول آن می باشد، هرگز نمی تواند بر زمین تسلط نماید. معجزاتی که مسیح در طبیعت انجام داد نشان می دهند که انسان تحت اقتدار الهی از چه کنترل و تسلطی می تواند برخوردار باشد (عبرانیان فصل 2 آیات 8-9).
" تمام ایام عمرت با رنج و زحمت از آن کسب معاش خواهی کرد"
مجازات آدم این بود که برای فراهم کردن معاش زندگی باید به سختی کار کند. از این به بعد، کار کردن مانند دوران سکونت در باغ عدن، لذت بخش نخواهد بود. رنج و زحمت بخشی از کار محسوب می شود:"زندگی انسان روی زمین مثل زندگی یک برده، طولانی و طاقت فرساست. مانند زندگی غلامی است که آرزو می کند زیر سایه ای بیارامد" (ایوب فصل 7 آیات 1-2).
"همه چیز پر از خستگی است" (جامعه فصل اول آیه 8). غم، رنج، خستگی، مشقت و ناکامی همراه با کار عارض شد و این موارد لعنت هستند. این است پاسخ خیال پردازی شیطان به انسان:"مانند خدا خواهید شد". ناگفته نماند که کار به خودی خود لعنت نیست، بلکه برکت است (پیدایش فصل 2 آیه 15).
" تو از خاک سرشته شدی و به خاک هم برخواهی گشت"
در اثر گناه آدم، لعنت مرگ نیز نصیب بشر شد، زیرا وقتی آدم گناه کرد، گناه او نسل بشر را آلوده کرد و باعث شیوع مرگ در سراسر جهان شد. آدم با گناه خود، باعث مرگ بسیاری شد. در نتیجه گناه یک انسان یعنی آدم، مرگ و نابودی همه چیز را در چنگال گرفت (رومیان فصل 5 آیات 12،15،17). انسان زیر قدرت مرگ قرار گرفت، ولی نسل بشر از طریق زاد و ولد تداوم یافت.
بسیاری تصور می کنند که خدا نباید ما را به خاطر گناه آدم محکوم کند. اما گناهانی که خود مرتکب می شویم، ثابت می کند که چه تنگاتنگ با آدم و طبیعت او همسان هستیم. سرشت همه ما یکی است. ما همه مستعد نافرمانی هستیم و خدا ما را برای گناهانی که مرتکب می شویم، زیر حکم می برد. از آن جایی که گناهکاریم، به بخشش نیاز داریم.
همه ما از نظر جسمانی از خانواده آدم هستیم. خانواده ای که به سوی مرگ پیش می رود. ما گناه آدم، تمایل به گناه کردن و مجازات خدا را به ارث برده ایم. اما به واسطه مسیح، می توانیم مجازات را با بخشش الهی معاوضه کنیم. مسیح این فرصت را به ما می دهد که در خانواده خدا متولد شویم، خانواده ای که بخشش الهی و حیات ابدی را به ارمغان می آورد.
آنچه مسلم است اگر آدم گناه نمی کرد، انسان ها نمی مردند، بلکه مانند خنوخ و ایلیا نبی به آسمان ربوده می شدند. در ضمن، به احتمال زیاد بشر هرگز پیر و سالخورده نمی گردید و از عمر بسیار طولانی برخوردار بود.
"خداوند به آدم فرمود:"چون گفته زنت را پذیرفتی و از میوه آن درخت خوردی که به تو گفته بودم از آن نخوری، زمین زیر لعنت قرار خواهد گرفت و تو تمام ایام عمرت با رنج و زحمت از آن کسب معاش خواهی کرد. از زمین خار و خاشاک برایت خواهد رویید و گیاهان صحرا را خواهی خورد. تا آخر عمر به عرق پیشانی ات نان خواهی خورد و سرانجام به همان خاکی باز خواهی گشت که از آن گرفته شدی، زیرا تو از خاک سرشته شدی و به خاک هم برخواهی گشت" (پیدایش فصل 3 آیات 17-19)
نااطاعتی آدم و حوا بر تمامی آفرینش، از جمله محیط زیست تاثیر منفی گذارد. از رحمت الهی، این خود آدم نیست که لعنت می شود، بلکه قلمرو اوست. تاریخ و مشاهدات روزمره از جهان سقوط کرده و آغشته به گناه، پیشگویی خدا را اعتبار بخشید. پیشگویی، آنچه را که همواره در فکر خدا بوده است، از قبل خبر می دهد و تاریخ این فکر را آشکار می سازد.
" چون گفته زنت را پذیرفتی"
مشکل اصلی فقط این نبود که آدم پیشنهاد زنش را پذیرفت، بلکه او تصمیم گرفت تا مانند حوا از حکم خدا سرپیچی کند. حس بت پرستی حوا در نگرش آدم نیز مشاهده شد، به طوری که از دستور خدا سرپیچی نمود.
آدم به خدا گفته بود که "از آن میوه به من داد و خوردم". زن، شوهرش را وسوسه کرد تا از میوه بخورد، ولی این کار را با توسل به زور و اجبار انجام نداده بود. زن که در گناه سقوط کرده بود، صرفا آدم را متقاعد کرد تا آن میوه را بخورد.
" زمین زیر لعنت قرار خواهد... از زمین خار و خاشاک برایت خواهد رویید"
از این زمان به بعد، زمین به اندازه قبل پر حاصل نبود. خار و خاشاک سریع تر و زودتر از میوه می رویید. خار و خس نشانه های واضح و روشنی از طبیعت وحشی می باشند. در عهد عتیق، خار و خاشاک بیانگر خرابکاری انسان و داوری خدا است:"از کنار مزرعه آدم تنبل و احمقی گذشتم. همه جا خار روییده بود و علف های هرز، زمین را پوشانده و دیوار مزرعه فرو ریخته بود" (امثال سلیمان فصل 24 آیات 30-31).
"قصرها و قلعه هایش پوشیده از خار خواهد شد و شغال ها و شترمرغ ها در آن جا لانه خواهند کرد" (اشعیاء فصل 34 آیه 13).
انسان در بی نظمی و هرج و مرجی که خودش مسئول آن می باشد، هرگز نمی تواند بر زمین تسلط نماید. معجزاتی که مسیح در طبیعت انجام داد نشان می دهند که انسان تحت اقتدار الهی از چه کنترل و تسلطی می تواند برخوردار باشد (عبرانیان فصل 2 آیات 8-9).
" تمام ایام عمرت با رنج و زحمت از آن کسب معاش خواهی کرد"
مجازات آدم این بود که برای فراهم کردن معاش زندگی باید به سختی کار کند. از این به بعد، کار کردن مانند دوران سکونت در باغ عدن، لذت بخش نخواهد بود. رنج و زحمت بخشی از کار محسوب می شود:"زندگی انسان روی زمین مثل زندگی یک برده، طولانی و طاقت فرساست. مانند زندگی غلامی است که آرزو می کند زیر سایه ای بیارامد" (ایوب فصل 7 آیات 1-2).
"همه چیز پر از خستگی است" (جامعه فصل اول آیه 8). غم، رنج، خستگی، مشقت و ناکامی همراه با کار عارض شد و این موارد لعنت هستند. این است پاسخ خیال پردازی شیطان به انسان:"مانند خدا خواهید شد". ناگفته نماند که کار به خودی خود لعنت نیست، بلکه برکت است (پیدایش فصل 2 آیه 15).
" تو از خاک سرشته شدی و به خاک هم برخواهی گشت"
در اثر گناه آدم، لعنت مرگ نیز نصیب بشر شد، زیرا وقتی آدم گناه کرد، گناه او نسل بشر را آلوده کرد و باعث شیوع مرگ در سراسر جهان شد. آدم با گناه خود، باعث مرگ بسیاری شد. در نتیجه گناه یک انسان یعنی آدم، مرگ و نابودی همه چیز را در چنگال گرفت (رومیان فصل 5 آیات 12،15،17). انسان زیر قدرت مرگ قرار گرفت، ولی نسل بشر از طریق زاد و ولد تداوم یافت.
بسیاری تصور می کنند که خدا نباید ما را به خاطر گناه آدم محکوم کند. اما گناهانی که خود مرتکب می شویم، ثابت می کند که چه تنگاتنگ با آدم و طبیعت او همسان هستیم. سرشت همه ما یکی است. ما همه مستعد نافرمانی هستیم و خدا ما را برای گناهانی که مرتکب می شویم، زیر حکم می برد. از آن جایی که گناهکاریم، به بخشش نیاز داریم.
همه ما از نظر جسمانی از خانواده آدم هستیم. خانواده ای که به سوی مرگ پیش می رود. ما گناه آدم، تمایل به گناه کردن و مجازات خدا را به ارث برده ایم. اما به واسطه مسیح، می توانیم مجازات را با بخشش الهی معاوضه کنیم. مسیح این فرصت را به ما می دهد که در خانواده خدا متولد شویم، خانواده ای که بخشش الهی و حیات ابدی را به ارمغان می آورد.
آنچه مسلم است اگر آدم گناه نمی کرد، انسان ها نمی مردند، بلکه مانند خنوخ و ایلیا نبی به آسمان ربوده می شدند. در ضمن، به احتمال زیاد بشر هرگز پیر و سالخورده نمی گردید و از عمر بسیار طولانی برخوردار بود.
