خداوند بخشنده‌ و مهربان‌ است‌؛ او دير غضب‌ وپر محبت‌ مي‌باشد. 9 خداوند هميشه‌ توبيخ‌ و تنبيه‌ نمي‌كند و تا ابد خشمگين‌ نمي‌ماند. 10 او با ما مطابق‌ گناهانمان‌ عمل‌ ننموده‌ و آنچنان‌ كه‌ سزاوار بوده‌ايم‌، ما را به‌ سزاي‌ اعمالمان‌ نرسانده‌ است‌. 11 زيرا به‌ اندازه‌اي‌ كه‌ آسمان‌ از زمين‌ بلندتر است‌، به‌ همان‌ اندازه‌ رحمت‌ خداوند بر كساني‌ كه‌ او را گرامي‌ مي‌دارند عظيم‌ مي‌باشد! 12 به‌ اندازه‌اي‌ كه‌ مشرق‌ از مغرب‌ دور است‌ به‌ همان‌ اندازه‌ خداوند گناهان‌ ما را از ما دور كرده‌ است‌! 13 همانطوري‌ كه‌ يك‌ پدر فرزندانش‌ را دوست‌ دارد، همچنان‌ خداوند نيز كساني‌ را كه‌ او را گرامي‌ مي‌دارند دوست‌ دارد.

مزامیر 103 آیه 8 تا 13

اول خدا بود
وخدا را کلامی بود در دل ,از ازل
و خداوند می خواست کلام دل باز گشاید
گفت: ظهور
گفت:خلقت
گفت:آدم
وهمچنین گفت:نوح,ابراهیم,اسحاق,.....موسی
وخداوند همی سخن میگفت ولی کلام دل نیامد
و خداوند گفت :با تمام دل بامن تکلم کنید تا من هم کلام دل باز کنم
اما کسی نتوانست تمام دل بسپارد
آنگاه خداوند فرمود؛من شما را خواهم آموخت
وخداوند را فقط یک کلام بود از خود واز جنس خود که فرمود:
«عیسی»
از آن رو کلام خداوند بر دلها نشست
و عیسی همان روح وجسم وکلام خداوند است
و عیسی کفتن از دل خداوند سخن گفتن است
وازعیسی گفتن یعنی؛محبت ورحمت وبخشش خداوند راسرودن
وتمام نیکی ها وحیات ابدی را زمزمه کردن
وعیسی پدر جاودانه ی من است
وعیسی راه من است به دل خداوند....... آمین