۱۳۹۲ مرداد ۲۷, یکشنبه

صدور حکم زندان و تبعید برای یک نوکیش مسیحی + سند

در ادامه روند بازداشت و دادگاهی نوکیشان مسیحی در ایران؛ " ابراهیم فیروزی" از سوی دادگاه انقلاب شهرستان رباط کریم به یک سال زندان و همچنین 2 سال تبعید به یکی از شهرهای مرزی و محروم کشور محکوم شده است.
به گزارش آژانس خبری مسیحیان ایران « محبت نیوز »، دادگاه انقلاب شهرستان رباط کریم با اعلام ختم رسیدگی به پرونده نوکیش مسیحی " ابراهیم فیروزی" وی را به تحمل یک سال حبس و دو سال تبعید به یکی از شهرهای مرزی و محروم کشور محکوم کرد.
بر اساس گزارش و رای دادگاه که در تاریخ 22/4/1392 از سوی دادگاه انقلاب رباط کریم صادر شده، آمده است :" به استنباط دادگاه اقدامات و فعالیت های تبلیغی بعمل آمده توسط متهم علیه نظام جمهوری اسلامی ایران تشخیص داده شده و بر همین اساس به موجب ماده 500 قانون مجازات اسلامی، دادگاه وی را به تحمل یکسال حبس با احتساب ایام بازداشت قبلی محکوم می نماید."
همچنین در ادامه گزارش دو صفحه ایی دادگاه که نسخه ایی از آن در اختیار «محبت نیوز» قرار گرفته آمده است ، "به موجب ماده 19 قانون مجازات اسلامی ارتکاب جرم و ماده 23 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 بعنوان تکمیل و تتمیم مجازات، نامبرده را به اقامت اجباری ( تبعید ) به مدت دو سال در شهرستان سرباز استان سیستان بلوچستان محکوم می نماید ."
Photo ebi-1این گزارش می افزاید: کتب (انجیل) و اقلام تبلیغاتی مکشوفه و سایر اقلام توقیفی از جمله کامپیوتر که به گفته قاضی در فعالیت های مجرمانه (!) از آن مورد استفاده قر ار می گرفته به نفع دولت ضبط و معدوم خواهد شد.
"علی بابایی" رئیس دادگستری و قاضی پرونده، همچنین اتهام این نوکیش مسیحی را " تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی »، «راه اندازی و هدایت تشکل انحرافی تبشیر مسیحیت» ، «ارتباط با عناصر ضد انقلاب خارج نشین و شبکه های ضد انقلاب خارجی» دانست و اعلام نمود که نامبرده همچنین در این رابطه ( سایت اینترنتی) پایگاه مجازی الهیات مسیحی را راه اندازی کرده و با تهیه کتب تبلیغ مسیحیت اعم از انجیل ،کتاب مقدس ارسالی از خارج و توزیع اقلام تبشیری نقش خود را به عنوان رابط شبکه ضد انقلاب در داخل کشور حفظ کرده و با حضور در تشکل های غیر قانونی کلیساهای خانگی در خصوص تبشیر مسیحیت اقدام نموده است ."
 "بابایی" همچنین در بخشی دیگر از این حکم تشکیل جلسات "کلیساهای خانگی" را فعالیت های مجرمانه دانسته و از آن به عنوان ترویج بی بند و باری در میان جوانان و ایجاد شبهات در اصول دین اسلام تعریف نمود.
گفتنی است گرایش روز افزون جامعه ایرانی بویژه جوانان به سمت آئین مسیحیت به ویژه طی چند سال گذشته این موضوع را از مهمترین دغدغه های دستگاه حاکمیت در ایران تبدیل کرده است . با تعطیلی بسیاری از کلیساهای فارسی زبان در تهران و شهرستانها و افزایش فشارها و بازداشت و دستگیری افرادی كه به مسیحیت می گروند، بسیاری از این افراد بدلیل مسائل امنیتی ترجیح می دهند كه در ( کلیساهای خانگی) گروهها و دسته های كوچك در خانه های یکدیگر جمع شده و به دعا و پرستش و یادگیری الهیات مسیحی بپردازند.
جلسه دادگاه این فعال مسیحی 28 ساله، پیش از این در تاریخ 15 تیرماه سال جاری ( 6 جولای 2013) ، در شعبه دوم بازپرسی دادگاه انقلاب شهرستان رباط کریم برگزار و نامبرده در آن مکان مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.
"ابراهیم فیروزی" ساکن شهرستان رباط کریم از توابع استان تهران (چهل کیلومتری جنوب غربی تهران)  در روز پنجشنبه 17 اسفند ماه 1391 برابر با ( 7 مارچ 2013) در محل کارش توسط چهار تن از ماموران لباس شخصی‌ بازداشت شد. وی پس از آن به بند 209 زندان اوین منتقل و به مدت 10 روز تحت بازجویی زیر نظر بازجویان بازداشتگاه زندان اوین قرار داشت، که سرانجام پس از گذراندن 53 روز بازداشت در زندان اوین با سپردن سند ملکی به ارزش 30 میلیون تومان بطور موقت آزاد شد.
اکنون با احتساب 53 روز بازداشت که این زمان در محکومیت او محاسبه خواهد شد وی برای گذراندن ادامه باقی حکم یکساله خود باید در انتظار احضاریه بماند . بنابر حکم صادره  وی همچنین پس از آن باید به مدت دو سال در تبعید و اقامت اجباری خود را در شهرستان سرباز از شهرهای محروم و مرزی بین ایران و پاکستان واقع در جنوب استان سیستان و بلوچستان بگذراند.
بنا بر گزارش حکم صادره  ابراهیم فیروزی فرصت دارد تا ظرف 20 روز آینده از دادگاه تجدید نظر نسبت به رای صادره اعتراض کند.
این نوکیش مسیحی پیش از این نیز در تاریخ 21 دی ماه 1389 ( 11 ژانویه 2011) توسط مامورین امنیتی در شهرستان رباط كریم بازداشت شده بود که پس از انجام چندین مرحله بازجویی نامبرده به زندان قزالحصار كرج انتقال یافت و پس از ۱۵۴ روز حبس بطور مشروط آزاد شد .
ebrahim-firozi-ir-9

دوم قرنتیان13 آیه 7و8و9

دعای من اینست که شما زندگی پاکی داشته باشید نه برای آنکه مردم ما را تحسین کنند که مریدانی چون شما داریم بلکه برای آنکه خودتان سر افراز گردید.حال اگر مردم  نیز ما را به حساب نیاوردند مهم نیست . وظیفه ما اینست که همواره پشتیبان راستی و درستی باشیم و نه مانع آن. راضی هستیم ضعیف بمانیم اما شما قوی باشید.بزرگترین آرزو و دعای ما اینست که شما در ایمان مسیحی خود به حد کمال برسید.

متی 6 آیه 5و6

 هرگاه دعا می کنی مانند ریاکاران نباش که دوست دارند در عبادتگاهها یا در گوشه وکنارخیابانها نماز بخوانند تا توجه مردم را به خود جلب کنند و خود را مومن نشان دهند.مطمئن باش اجری که باید ازخدا بگیرند همین جا از مردم گرفته اند.اما تو هرگاه دعا میکنی در تنهایی ودر خلوت دل پدر آسمانی را عبادت نما و او که کارهای نهان تو را می بیند به تو پاداش خواهد داد.

مسیح از سن سی سالگی ماموریت خود را شروع کرد، چرا قبل از آن این کار را نکرد؟

نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ

عیسی می بایست مثل یک بچه معمولی بزرگ می شد. او بزرگ ترین فرزند خانواده بود، در کار نجاری به یوسف کمک می کرد. یوسف احتمالا در فاصله دوازده سالگی تا سی سالگی مسیح، که کتاب مقدس به این دوران هجده ساله اشاره نکرده است، چشم از جهان فرو بست و در نتیجه تامین معاش خانواده بر دوش عیسی قرار گرفت.
مسیح گرچه منحصر به فرد بود، اما دوران کودکی و جوانی اش به صورت عادی گذشت. او در زمینه رشد مانند ما بود و این نکته باید مورد توجه ما قرار بگیرد که به طور موزون در هر یک از زمینه های مهم زندگی رشد کنیم، یعنی از لحاظ جسمی، روانی، اجتماعی و روحانی. عیسی می توانست از سن دوازده سالگی رسالت خود را آغاز کند، اما این بهانه ای می شد برای کسانی که نخواهند مسئولیت در قبال خانواده را بپذیرند، زیرا فکر می کردند خدمت به خدا مهم تر از توجه و کمک به خانواده است. این روش اشتباهی بود که رهبران مذهبی یهود در آن روزگار تعلیم می دادند. در نتیجه، خادم خدا را در نظر بگیرید که نسبت به تامین معاش و تربیت فرزندانش بی تفاوت است. مشکلات مالی تاثیر منفی بر روابط اعضای خانواده می گذارد و فرزندان نیز خودسر و بی مبالات شده و در کلیسا و جامعه، الگوی نامناسبی از خانواده مسیحی ارائه خواهند داد.
مسیح زمانی از خانواده اش جدا شد که برادرانش قادر به کار و تامین معاش بودند. در آن روزگار حقوق بازنشستگی و سازمان تامین اجتماعی وجود نداشت و فرزندان مسئول کمک و تامین معاش والدین پیر خود را بر عهده داشتند.
از طرف دیگر، اگرچه مسیح در سن سی سالگی خدمت خود را آغاز کرد، اما مردم ناصره او را نپذیرفتند، زیرا تصور این که یک نجار، پیام آور خدا باشد، غیرممکن بود. در حالی که مسیح بیش از یک نجار بود. او بیش از یک پیامبر بود. او خدا بود. بنابراین، اگر مسیح در سنین کودکی رسالت خود را شروع می کرد، قطعا خانواده اش از سوی مردم متعصب و رهبران مذهبی، مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند و هم چنین تعالیم مسیح به عنوان کودک کم تر مورد استقبال قرار می گرفت. به عبارت دیگر، نوعی ناهماهنگی وجود داشت از این که کودک دوازده ساله ای، دوازده شاگرد بالغ و بزرگسال داشته باشد. بنابراین، منطقی بود مسیح در سن سی سالگی (بلوغ شخصیت) ماموریت خود را شروع کند.
در عهد عتیق، سی سالگی سن تعیین شده برای شروع خدمت کاهنان بود (اعداد فصل چهارم آیه سوم). یوسف سی ساله بود که خدمت به پادشاه مصر را آغاز کرد (پیدایش فصل چهل و یکم آیه چهل و ششم). داود سی ساله بود که پادشاه اسرائیل شد (دوم سموئیل فصل پنجم آیه چهارم).
سی سالگی در فرهنگ یهودسن مناسبی برای شروع کارهای مهم بود.
ما نیز مانند مسیح باید در چارچوب برنامه زمانی خدا عمل کنیم و باید در برابر وسوسه شتاب زدگی پیش از دریافت هدایت روح القدس، مقاومت نماییم. تصور کنید که مسیح تا سن سی سالگی در شهر کوچکی در یک کارگاه نجاری به کار مشغول بوده است. او در تمام این مدت در ناصره زندگی می کرد، اما او صبورانه به برنامه الهی برای زندگی و خدمتش اعتقاد داشت.
آیا شما نگران این هستید که قدم بعدی تان چه باشد؟ عجله نکنید، بلکه به برنامه زمانی خدا اطمینان داشته باشید.


مطالعه کتاب مقدس