۱۳۹۱ اسفند ۱۱, جمعه

عیسی مسیح کیست؟

(ما خود دیده ایم و شهادت می دهیم که خدای پدر، پسر خود را فرستاد تا نجات دهنده عالم باشد.) اول یوحنا4: 14

(خدا پسر خود را به جهان نفرستاد که جهانیان را محکوم نماید بلکه تا آنان را نجات بخشد .)یوحنا3: 17

(پسر انسان نیامد تا خدمت شود بلکه تا خدمت کند و جان خود را در راه بسیاری فدا سازد.) متی20: 28

(شما می دانید که مسیح ظاهر شد تا گناهان بشر را از میان بردارد و نیز می دانید که او کاملا بی گناه است .)
 اول یوحنا 3: 5

(خدا محبت خود را نسبت به ما کاملا ثابت کرده است زیرا در آن هنگام که ما هنوز گناهکار بودیم مسیح بخاطر ما مرد .)رومیان 5: 8

(در حقیقت مسیح پس از مرگ زنده شد و اولین کسی است که از میان مردگان برخاسته است .)اول قرنتیان15: 20

(به عیسی خداوند ایمان آور که تو با اهل خانه ات نجات خواهی یافت.)   اعمال رسولان16: 31

نگاهی به خصوصیات مسیح

 بی گناهی او. حواریون مسیح راجع به او نوشته اند هیچ گناه نکرد و مکر در زبانش یافت نشد چون او را دشنام می دادند دشنام پس نمی داد و چون عذاب می گشید تهدید نمی کرد قدوس و بی آزار بود و این جالب است که در این دنیای شریر او تنها کسی بود که به توبه و استغفار نیازی نداشت.
محبت به گناهکاران. او حتی خود را از گناهکاران دور نمی کرد و با آنان معاشرت می نمود و هنگامی که توبه می کردند با آغوش باز آنان را می پذیرفت و می گفت من نیامده ام تا عادلان را بلکه گناهکاران را به توبه دعوت کنم.

دعا چيست؟

به زباني ساده, دعا ايجاد ارتباط با خدا است. 
چون خدا شاه شاهان, رب‌الارباب و آفريننده آسمان و زمين است, ما بايد با احترام به حضور او بياييم. ولي از طرف ديگر او پدر مهربان و آسماني ما نيز است كه به فكر ما بوده و از داشتن مشاركت و دوستي با ما لذت مي‌برد. در نتيجه با دانستن اين واقعيت كه او بيش از هر كس ديگري كه ما را دوست داشته يا خواهد داشت ما را دوست دارد, مي‌توانيم با احترام و با قلبي مملو از شادي به حضور او بياييم.
بنا به گفته اي : < دعا هم مجرا و هم موجد و مولد عبادت مي باشد. روح عبادت همان روح دعا است. همان طور كه جسم و جان با هم پيوسته مي باشند و همان طور كه حيات و قلب ما به يكديگر وابسته مي باشند, دعا و عبادت نيز به هم وابسته اند. بدون عبادت, دعاي واقعي وجود ندارد و بدون دعا, عبادت وجود ندارد.> دعاي واقعي, ابراز سرسپردگي و عبوديت ما به پدر آسماني است و دعوتي است براي اين كه چون ما با او سخن مي گوييم, او نيز با ما سخن بگويد.
 پولس رسول مي‌نويسد:((پس چون رئيس كهنه عظيمي داريم كه از آسمانها در گذشته است يعني عيسي , پسر خدا, پس با دليري (اعتماد) نزديك به تخت فيض بياييم تا رحمت بيابيم وفيض را حاصل كنيم كه در وقت ضرورت (احتياج) ما را اعانت كند.)) (عبرانيان 14:4-16)