او اصول حکومت خدا را اینچنین بیان داشت، حکومتی که او می‌رفت تا پادشاهش باشد؛ فرمود: «خوشابه‌حال آنان که فقر روحی خود را می‌پذیرند؛ خوشابه‌حال آنان که به‌خاطر فقر روحی و گناهان خود ماتم دارند؛ خوشابه‌حال آنان که می‌گذارند تا فقر روحی و ضعف‌هایشان را دیگران نیز ببینند؛ خوشابه‌حال آنان که رحم می‌کنند؛ خوشابه‌حال آنان که ریایی در وجودشان نیست؛ خوشابه‌حال آنان که صلح‌جو هستند... زیرا اینان‌اند که می‌توانند وارد حکومت خدا گردند!»
چه اصولی! مگر نه اینکه زورمندان و زورگویان و هر که شمشیر بزند و زور با زور و ستم را با ستم پاسخ دهد، به حکومت خواهد رسید؟
آرمان رشدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر