تفسیر کتاب مقدس Bible Commentary
10/29/2013هفتم آبان 1392
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
بررسی کتاب حبقوق نبی
پاسخ خداوند (فصل دوم آیات دوم تا چهارم)
پاسخ خداوند این بود:"آنچه را که به تو از طریق رویا نشان می دهم، حتما واقع خواهد شد. وقوع آن، حتمی و بدون تاخیر خواهد بود و در زمان معین اتفاق خواهد افتاد" (حبقوق فصل دوم آیات سوم و چهارم). بنابراین، خدا به همین جواب بسنده کرد و پاسخ دقیقی از نقشه اش برای حل مشکلات به حبقوق ارائه نداد. در واقع خداوند گفت:"توجه خودت را به جزئیات نقشه من معطوف نکن، بلکه به من توجه داشته باش و اعتماد کن، زیرا من می دانم که چه می کنم." خداوند به حبقوق فرمود:"این را بدان که بدکاران نابود خواهند شد، زیرا به خود متکی هستند، اما درستکاران زنده خواهند ماند، زیرا به خدا ایمان دارند" (فصل دوم آیه چهارم).
بخش اول آیه چهارم (این را بدان که بدکاران نابود خواهند شد، زیرا به خود متکی هستند)، اشاره به بابلی ها است. با این توصیف، خداوند هیچکس را وادار و مجبور نمی سازد تا از او پیروی کند. انسان اراده آزاد دارد و در اطاعت یا نافرمانی از خدا مختار است. خدا به انتخاب درست انسان در بخش دوم آیه چهارم اشاره می کند: "مرد عادل به ایمان زیست خواهد کرد". پولس در رومیان فصل اول آیه هفدهم و در غلاطیان فصل سوم آیه یازدهم از آن نقل قول می کند. او با نقل قول این آیه، رابطه میان عدالت و نجات را با ایمانی که از زمان عهد عتیق وجود داشت، تحکیم می بخشد. نویسنده رساله به عبرانیان نیز این آیه را در فصل دهم آیه سی و هشتم، درست قبل از فصل معروف ایمان، نقل قول می کند.
واژه عبری که در آیه چهارم برای "ایمان" به کار رفته، به معنای "وفاداری" می باشد. بنابراین، لازمه تعهد به درستکاری، وفاداری به خداوند و اعتماد به وعده های الهی می باشد. برای خوانندگان اصلی متن، وفاداری به خداوند تحت هر شرایطی بود: با وجود دوری از وطن و معبد نیز می توانستند با خدا زندگی کنند. ایمان در نظر آن ها، به معنای صبر کردن به مدت هفتاد سال بود تا دوباره به موطن خود بازگردند. ایمان به معنای اعتماد به خدا و حتی شادی در اوج بدبختی و فلاکت بود (اعمال رسولان فصل شانزدهم آیات شانزدهم تا چهل).
به طور کلی، پاسخ خدا را این طور باید تفسیر کرد: جهان در عمق خود بی معنی و بی نظم نیست. چنانچه اگر خدا بر آن نظارت و کنترل نداشت، چنین بود. خدا به سئوالات ما پاسخ می دهد، ولی همیشه جواب ها فوری و سریع نیست. خدا به روش خود برنامه هایش را پیگیری می کند. او معنی همه چیز را بر ما آشکار خواهد کرد و توضیحاتی را که مشتاق دانستن آن هستیم، خواهد داد.
در حبقوق فصل دوم آیه چهارم، دو طریق برای زندگی وجود دارد: یکی طریق تکبر و غرور است. افرادی که این روش را انتخاب کرده اند به قدرت، نیرو، توانایی و دانش خود متکی هستند. آن ها معتقدند که خودشان حاکم و فرمانروای زندگی شان هستند و می توانند بدون خدا و به تنهایی ادامه دهند. آن ها هیچ چیز و هیچکس را قبول ندارند و در نظرشان بقیه صحنه، خالی است.
اما خدا تنها راه چاره را زیستن در ایمان می داند. ایمان یعنی اطمینان به خدا و امیدواری به کلام او. زیستن به ایمان، به مفهوم انتظار بی تزلزل و بی وقفه برای وعده های خداست. ایمان به معنای اعتقاد راسخ به خدا و اطاعت بی قید و شرط از او. دقیقا همین دیدگاه در مورد ایمان است که ما را مقبول خدا می سازد، یعنی حفظ ایمان به خدا در زمانی که موانع عظیم در برابر انسان قرار می گیرند.
در این جا راه دین از مسیحیت جدا می شود: مردم می کوشند از طریق دین یعنی کوشش بر اساس توانایی انسانی و انجام فرایض مذهبی و کارهای نیک، خدا را خشنود کنند. در حالی که در مسیحیت انسان ناتوانی و کوتاهی خود را می پذیرد و خود را به دامان فیض خدا می اندازد. مرد عادل به ایمان زیست خواهد کرد. انسان با ذات گناه آلود خود نمی تواند از چنگال و قلمرو قدرتمند گناه آزاد شود. این خداست که او را می رهاند، این خداست که ذات گناه آلود انسان را تغییر می دهد و این خداست که به انسان متحول شده، قدرت می بخشد تا دستورات و اوامر الهی را انجام دهد. انسان هرگز نمی تواند خود را نجات دهد. انسان هرگز نمی تواند طبیعت گناه آلود خود را عوض کند. خبر خوش این است که فیض خدا به واسطه عیسی مسیح ما را نجات می دهد و خدا با دگرگون کردن ذات ما، ما را عوض می کند تا به شباهت عیسی مسیح درآییم. این است انجیل واقعی، معتبر و موثق. بنابراین، همه چیز به ایمان ما وابسته است: عادل به ایمان زیست خواهد کرد.
مطابق قوانین بینالمللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "تفسیر کتاب مقدس" محفوظ است. درج کامل مقالات "تفسیر کتاب مقدس" در سایر صفحات فیس بوک و وب سایتها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر