۱۳۹۲ آبان ۱۰, جمعه

قربانیان افراد شرور، دچار رنج و مصیبت می شوند. چرا خداوند ساکت است؟ چرا کاری نمی کند؟ چرا اجازه می دهد آن ها به کشتار خود ادامه دهند و مردم را بی رحمانه نابود کنند؟ (بخش دوم)

تفسیر کتاب مقدس 
10/29/2013
هفتم آبان 1392

نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ

بررسی کتاب حبقوق نبی

فصل دوم آیه اول

حبقوق می نویسد:"اکنون از برج دیده بانی خود بالا می روم و منتظر می مانم تا ببینم خداوند به شکایت من چه جواب می دهد".
خدا همه چیز را به فوریت بر حبقوق آشکار نکرد. نکته کلیدی این است که در تمام مدتی که حبقوق سئوالات خود را مطرح می کند و شکایت های خود را بر زبان می آورد، او در حال دعا کردن است. حبقوق تنها در مورد کشمکش ها و تردیدهای خود صحبت نمی کند، بلکه با خداوند در مورد آن حرف می زند. او دوست دارد آن سئوالات را به دست های خدایی بسپارد که راه هایش گاهی اوقات خارج از درک ما است. اعمال خدا همیشه برای ما قابل فهم یا قانع کننده نیستند.
اگر می خواهید از خدا سئوال کنید، به یاد آورید که کتاب مقدس پاسخگوی سئوالات شما می باشد، اگر آن را با دقت بخوانید و اجازه دهید روح القدس با شما سخن گوید. در ضمن اگر سئوالات تان را با خدا در میان می گذارید، مطمئن باشید که حداقل منتظر جواب می مانید.
انبیا برای نشان دادن حالت انتظار خود، اغلب از تصویر برج دیده بانی استفاده می کردند (اشعیاء فصل بیست و یکم آیات هشتم و یازدهم، ارمیا فصل ششم آیه هفدهم، حزقیال فصل سوم آیه هفدهم). در این جا برج دیده بانی حالت انتظار صبورانه حبقوق را برای دریافت پاسخ خدا نشان می دهد.
اگر خدا نیکوست، اگر خدا چنان قدوس است که طبق گفته حبقوق، حتی نمی تواند به بدی نگاه کند (فصل اول آیه سیزدهم)، اگر او بر جهان نظارت و فرمانروایی دارد، پس این اتفاقات ناگوار نیست؟ اشکال کار در کجاست؟
باید پذیرفت بعد از نافرمانی آدم و حوا، گناه رخنه نمود و دنیا مملو از مصیبت، بی رحمی و قساوت است. حبقوق می خواهد پاسخ سئوالاتش را بداند. او منتظر خدا شد تا ببیند به او چه خواهد گفت. کتاب مقدس غالبا از اهمیت انتظار برای خداوند سخن می گوید (اشعیاء فصل چهل آیه سی و یک، فصل سی آیه هجدهم، مراثی ارمیا فصل سوم آیات بیست و پنجم و بیست و ششم، مزمور بیست و هفتم آیه چهاردهم).
انتظار از نتایج امیدواری است. انتظار برای خداوند ایمان به دریافت پاداش بی چون و چرا برای نجاتی است که خدا به ما عطا نموده است. انتظار یعنی ناامید نشدن از فیض و رحمت خدا، صرف نظر از این که اوضاع و احوال چقدر غم انگیز و ناگوار است. انتظار، اعتماد پایدار بر نیکویی و قدرت خداوند است. انتظار در هر حالتی مساوی است با امیدواری (مزمور صد و سی آیه پنجم).
یکی از دلایلی که بیانگر اهمیت فراوان انتظار برای خداست، برنامه های ما مطابق با نقشه خدا باشد. زمان بندی خدا با زمان بندی انسان تفاوت دارد. ما می خواهیم همه چیز مطابق میل ما هم اکنون انجام شود. وقتی به اهداف خود نمی رسیم، وسوسه می شویم که خدا را زیر سئوال ببریم، یا نسبت به حکمت و نیکویی او تردید کنیم. ولی خدا هیچ گاه اشتباه نمی کند. او روش و برنامه ای متفاوت دارد.
حبقوق منتظر است، زیرا اطمینان دارد که خدا سرانجام پاسخ او را خواهد داد. او ایمان دارد که پاسخ های درستی برای سئوالات وجود دارد. اگر امید ما این است که خدا هیچ وقت ما را رها نمی کند، ایمان ما بدین معنا است که ما نیز هرگز از خدا ناامید نمی شویم.

مطابق قوانین بین‌المللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "تفسیر کتاب مقدس" محفوظ است. درج کامل مقالات "تفسیر کتاب مقدس" در سایر صفحات فیس بوک و وب‌ سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر