۱۳۹۲ بهمن ۲۳, چهارشنبه

ریشه تلخ، میوه تلخ به بار می آورد

مطالعه کتاب مقدس
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ

برای همه ما اتفاقات ناعادلانه و غیرمنصفانه رخ داده است. این بخشی از زندگی است. وقتی آسیب می بینیم، می توانیم این طور انتخاب کنیم که به آن درد و ناراحتی دو دستی بچسبیم و تلخ شویم یا می توانیم انتخاب کنیم که بگذاریم برود و به خدا اعتماد کنیم که زیان ما را جبران کند.
کسانی که خشم خود را نگه می دارند و دشمنان شان را نمی بخشند، اغلب نمی فهمند که دارند زندگی خود را مسموم می کنند. برای همه ما اتفاق های منفی رخ می دهد. شاید هفته گذشته، ماه گذشته یا ده سال قبل کسی ما را آزار داده است. به جای آن که تلخی حاصل از آن اتفاق را با کمک خدا فراموش کنیم، دو دستی به آن می چسبیم. ما آن شخص را نمی بخشیم، بنابراین زندگی ما با تلخی آلوده می شود. وقتی با این تلخی و آزردگی زندگی می کنیم، نه فقط خود را آلوده و فاسد می کنیم بلکه دیگران را که با ما در ارتباط هستند نیز آلوده می شوند.
نبخشیدن مانند زباله های سمی است که در گوشه ای از ذهن خود مدفون می کنیم و می گوییم:"خوب شد". اما بدبختانه این زباله ها به سطح بالا می آیند و شروع به آلوده ساختن زندگی ما می کنند. ما آنقدر قوی نیستیم که سم را نگه داریم. لازم است از کسی که از ما بزرگ تر و قدرتمندتر است، کمک بگیریم. بخشش دشمنان، کلید آزادی از سم است. مردمی را که به ما آزار رسانده اند، ببخشیم. رئیسی را که به ما بدی کرده، ببخشیم. باید خود را از شر این سموم خلاص کنیم. نگذاریم که ریشه تلخی عمیق تر برود و به آلوده کردن زندگی ما ادامه دهد.
با کمک ماقوق طبیعی روح القدس (خداوند) قادر خواهیم بود، دیگران را ببخشیم. وقتی به سم نبخشیدن، محکم بچسبیم فقط به خودمان آسیب رسانده ایم. لازم است ببخشیم تا سالم شوید. باید ببخشیم تا شاد باشیم. باید ببخشیم تا از اسارت بیرون بیاییم. باید به یاد داشته باشیم که وقتی می بخشیم این کار را فقط به خاطر دیگری نمی کنیم، به خاطر سلامت روان و اعصاب خودمان انجام می دهیم.
وقتی به کینه می چسبیم، در واقع داریم دیوار جدایی را می سازیم. فکر می کنیم که از خود محافظت می کنیم، اما این طور نیست. ما فقط دیگران را از زندگی خود دور نگه می داریم. ما منزوی، تنها، ویران و در تلخی خود زندانی می شویم. آن دیوارها فقط مردم را دور نگه نمی دارند. آن دیوارها شما را در قفس نگه می دارند.
مردی همراه دوستش به رستوران می رفتند. در حین رانندگی، مرد متوجه شد که دوستش مسیر طولانی را برای رسیدن به رستوران انتخاب کرده است. او گفت:"راه کوتاه تری هست!" دوستش پاسخ داد:"می دانم. ولی در آن خیابان کسی زندگی می کند که سال ها پیش به من و خانواده ام خیلی بدی کرده و من دیگر از جلو خانه اش نمی گذرم".
آیا آن مرد واقعا فکر می کرد که دارد به دشمن خود صدمه می زند؟ واقعا فکر می کرد که دشمنش دائما پشت پنجره ایستاده و به بیرون نگاه می کند و چون او رد نمی شد، دچار حالات افسردگی می شد؟!
آیا می دانستید که آن دیوارهای جدایی از جاری شدن برکات و انجام معجزات الهی هم جلوگیری می کنند؟ دیوارهای جدایی مانع از اجابت دعاهای تان می شود. آن ها مانع تحقق یافتن رویاهای تان می شوند. باید این دیوارها با کمک روح القدس فرو ریزد. باید کسانی را که آزارتان داده اند، ببخشید تا بتوانید از زندان بیرون بیایید. تا وقتی چنین نکنید، هرگز آزاد نخواهید شد. با قدرت مافوق طبیعی الهی، بدی هایی را که در حق شما کرده اند به دست فراموشی بسپارید تا تلخی از زندگی شما بیرون برود. وقتی آن همه سم و تلخی را رها کنید، از آنچه در زندگی تان رخ می دهد، شگفت زده خواهید شد.
وقتی شروع به خلاص شدن از شر تلخی و آزردگی کنید، وقایع شگرفی در زندگی شما رخ می دهد. شاید بگویید:"نمی دانید آن ها چه بر سر من آورده اند". من نمی دانم. فقط می دانم باید این مسئله را به خدا واگذار کنید. او آن را جبران می کند. خدا بدی ها را به نیکویی مبدل می کند. او عدالت را به زندگی شما می آورد. کله شق و یک دنده نباشید. اجازه ندهید نبخشیدن دیگران، شما را از بهترین های خدا محروم کنند.
وقتی به کینه می چسبید، خود را به دردسر انداخته اید. شما در راه مخربی قرار گرفته اید و خدا می گوید که راه تان را عوض کنید. اگر می خواهید شاد باشید، اگر می خواهید آزاد باشید آن مزخرفات را از زندگی تان بیرون بریزید. اگر سهم خود را ادا کنید، خدا محبت الهی را در قلب شما جاری می سازد تا دشمنان تان را ببخشید. در نتیجه شاهد جاری شدن معجزات و برکات الهی در زندگی تان خواهید بود.

مطابق قوانین بین‌المللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات صفحه "زندگی هدفمند" محفوظ است. درج کامل مقالات "زندگی هدفمند" در سایر صفحات فیس بوک و وب‌ سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر