پولس رسول، در اول قرنتیان ۱۴: ۶-۲۶ تعلیم می‌دهد که تکلم به زبانها در جمع، در صورتیکه ترجمه نشود، نه فقط به کسی نفع نمی‌رساند، بلکه حتی ممکن است باعث لغزش بی‌ایمانان گردد. از اینرو، در آیات ۲۷-۲۸، این دستورالعمل را می‌دهد که اگر ایمانداری در جلسه عمومی به زبانها سخن گوید و کسی نباشد که این زبانها را ترجمه کند، "باید خاموش باشد و با خود و با خدا سخن گوید."
اما با نهایت حیرت می‌بینیم که امروزه در جلسات عمومی و جلسات تلویزیونی، افراد با صدای بلند، و گویا تعمداً، و مسلسل‌وار به زبانها سخن می‌گویند بدون آنکه به دستورالعمل مشخص پولس در این زمینه توجهی داشته باشند. کجای این کار مطابق کلام خدا است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر