در این ماجرا (اعمال، فصل ۱۰)، افسری رومی به‌دنبال مشاهده رؤیایی، پطرس را به خانه خود دعوت کرد. در همان حال که پطرس مشغول بیان پیام انجیل بود، روح‌القدس بر این افسر "غیریهودی" و همراهان "غیریهودی‌اش" فرود آمد، زیرا پطرس و همراهانش دیدند که ایشان نیز "به زبانها متکلم شده، خدا را تمجید می‌کنند" (اعمال ۱۰: ۴۶؛ طبق ترجمه هزاره نو: "خدا را می‌ستایند")، یعنی درست همان اتفاقی که برای رسولان و پیروان اولیه خداوند عیسی در روز پنطیکاست رخ داده بود (اعمال ۱۰: ۴۷). در این واقعه، گفته نشده که این مردم "غیریهودی" به کدام زبانها "خدا را می‌ستودند"، اما از آنجا که آمده که پطرس و همراهانش "شنیدند" که ایشان به زبانها "خدا را تمجید می‌کنند"، طبیعی است چنین برداشت کنیم که آنان به زبانهایی سخن می‌گفتند که برای پطرس و همراهانش قابل درک بود، چرا که در غیراینصورت، از کجا می‌دانستند که ایشان مشغول "تمجید خدا" هستند و نه مشغول "شفاعت" یا "توبه و ندامت برای گناهانشان"؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر