منظور مسیح از "تولد از آب و روح" چیست؟

نیقودیموس معلم و از فرقه فریسی بود. او جزو علمای دینی این فرقه بود، فرقه ای که اعضای آن غالبا به خاطر ریاکاری شان مورد انتقاد عیسی و یحیی تعمید دهنده قرار می گرفتند. بیشتر فریسیان شدیدا به عیسی حسادت می کردند، چون او پایه های قدرت و اختیار آن ها را سست می کرد و دیدگاه های آن ها را زیر سئوال می برد. اما نیقودیموس جستجوگر بود و معتقد بود که عیسی جواب هایی دارد. او که معلم دانشمندی بود، نزد عیسی آمد تا از او بیاموزد. هر چقدر عاقل و تحصیل کرده باشید، باید با فکر و دل باز نزد عیسی بیایید، چون در این صورت است که او می تواند حقایق الهی را به شما تعلیم دهد.
نیقودیموس با آن که می توانست یکی از دستیارانش را نزد عیسی بفرستد، خودش شخصا پیش او رفت. او می خواست خودش عیسی را امتحان کند تا حقیقت را از شایعات باز شناسد. او از ترس بدگویی های هم مسلکان خود، یعنی فریسیان، در شب نزد مسیح رفت. بعدها که پی برد عیسی واقعا همان مسیح است، با بی باکی در دفاع از او سخن گفت (یوحنا فصل هفتم آیه پنجاهم). آخرین تصویری که از نیقودیموس داریم، او را در کنار یوسف رامه ای نشان می دهد که جسد عیسی را از مقامات رومی تحویل می گیرند تا دفن کنند. نیقودیموس که می دانست چه کار خطرناکی می کند، دست به اقدام بی باکانه ای زد. او دائما رشد می کرد. خدا خواهان رشد مداوم است. چقدر درجه رشد روحانی فعلی تان با طول مدتی که عیسی را شناخته اید، هماهنگی دارد؟
عیسی فورا انگشت روی نیاز اصلی نیقودیموس گذاشت و برای او شرح داد که ما نمی توانیم کار روح القدس را تحت کنترل خود بگیریم. او به روش هایی عمل می کند که ما نمی توانیم پیش بینی یا درک کنیم. ایمانداران مسیحی می توانند از قدرت روح القدس بهره مند شوند، در حالی که در زمان عهد عتیق روح القدس به افراد به خصوصی آن هم برای مقاصد مشخصی قدرت می داد. روح القدس برای اولین بار در روز پنطیکاست به ایمانداران عطا شد (اعمال رسولان فصل دوم). تولد روحانی، هدیه ای است از جانب خدا که روح القدس می بخشد.
عیسی برای توضیح بیشتر این تولد دوباره، از "آب و روح" سخن گفت (یوحنا فصل سوم آیه پنجم). مسیح فرمود:"زندگی جسمانی را انسان تولید می کند، ولی زندگی روحانی را روح خدا از بالا می بخشد" (فصل سوم آیه ششم). اما معنی این عبارت مسیح چیست:"تا کسی از آب و روح تولد نیابد، نمی تواند وارد ملکوت خدا شود" (آیه پنجم). در این جا به وضوح تاکید بر کار روح در بخشیدن حیات تازه به ایمانداران است، حیاتی که از بالا است، از آسمان و از نزد خدا.
منظور از آب چیست؟ آئین تعمید آب به خودی خود منبع و منشا حیات جدید نمی باشد. منبع واقعی حیات روحانی، روح القدس است. تعمید آب فقط عملی سمبلیک است که ما توسط آن در مورد حمایت و طهارتی که توسط روح القدس دریافت کرده ایم، شهادت می دهیم. بنابراین، تولد جدید به طور کامل از خدا می باشد و آب و روح هر دو باید به چیزی اشاره کنند که از نزد خدا صادر می شود. هر چه در انجیل یوحنا بیشتر پیش می رویم، روشن می گردد که آب بیشتر اوقات سمبول خود روح القدس است.
یوحنا فصل سوم آیات ششم تا هشتم نشان می دهند که آب نمی تواند به تعمید آب مرتبط باشد. عیسی بر تقابل تولد روح و تولد طبیعی تاکید می کند. تولد طبیعی آن چیزی بود که نیقودیموس بر آن تاکید داشت. او برای نجات خویش به موقعیتش مقابل خدا به عنوان یهودی و هم چنین اطاعتش از شریعت اعتماد داشت. در حالی که نجات مستلزم ایمان و وفاداری است. بدین ترتیب، تولد طبیعی تنها می توانست یک چیز طبیعی به بار آورد. برای دست یافتن به حیاتی که از بالاست، به روح القدس نیاز بود. در یوحنا فصل چهارم، مسیح خود را به زن سامری به عنوان بخشاینده آبی معرفی نمود که در شخص به چشمه آبی تبدیل می شود و منجر به حیات جاودانی می گردد. در یوحنا فصل هفتم آیات سی و هفتم تا سی و نهم عیسی از مردم دعوت کرد تا نزد او بیایند و بنوشند. او برای بر طرف کردن تشنگی روحانی مردم آماده است. مسیح وعده داد که از بطن کسی که به او ایمان داشته باشد، نهرهای آب زنده جاری خواهد شد. این به وضوح به چیزی که وقوعش از پنطیکاست آغاز گردید، اشاره می کند. به عبارت دیگر، مقصود مسیح این بود که روح القدس تنها بر شخص فرو نمی ریزد، بلکه از او نیز به بیرون می جوشد. بنابراین، به تنها چیزی که نیاز داریم این است که ایمان خود را به کار بیندازیم و عطای وعده داده شده را دریافت کنیم.

دفاعیات مسیحی‏