سوال خواننده غیرمسیحی: چرا در عهد عتیق یهودیان به سوی اورشلیم می ایستادند و دعا می کردند، ولی شما مسیحیان به سمت اورشلیم دعا نمی کنید؟ پاسخ: در کتاب مقدس (عهد عتیق و عهد جدید) تعلیمی مبنی بر ایستادن به سمت اورشلیم در هنگام دعا وجود ندارد. در دوران باستان، یهودیان به هنگام تبعید در عراق و ایران به احترام وطن خویش و معبد، به سمت اورشلیم دعا می کردند (دانیال 6 آیه 10). در عهد عتیق، تمرکز بر معبد اورشلیم بود، زیرا فقط قوم اسرائیل خدای حقیقی را می شناختند. اما وقتی عیسی بر روی صلیب جان داد، ناگهان پرده قدس الاقداس (مکانی که حضور خدا کاملا محسوس بود)، پاره گردید (متی فصل 27 آیه 51). و بدین ترتیب زمینه برای شناخت خدای حقیقی توسط غیریهودیان مساعد گردید. هم چنین نشانه ای بود که مانع خدا و انسان از میان رفت و مردم جهان به واسطه قربانی مسیح برای گناهان بشر، بدون مانع می توانند به خدا نزدیک شوند. مسیح نیز این نکته را به هنگام گفتگو با زن سامری پیشگویی کرد:"زمانی می رسد که برای پرستش پدر (خدای پدر)، نه به این کوه روی خواهیم آورد و نه به اورشلیم. زیرا خدا روح است" (یوحنا فصل 4 آیات 21- 24). یکی از صفات خداوند، حاضر مطلق است. او در همه جا، هم زمان حضور دارد. بنابراین نیازی نیست به سمت مکانی خاص دعا کنیم. خداوند فضا، زمان و مکان را آفریده و محدود به هیچ چیز نیست.

به دفاعیات و پاسخ مسیحیت