۱۳۹۴ اسفند ۲۹, شنبه

هموطن عزیز پناهنده ام: برای یک غواص مهم نیست که درعمق یک سانتیمتری آب وان شـیک حمامش باشد یا درعمق صد و پنجاه متری اقیانوس. برای او مهم ست که به کپسول اکسیژن حتما وصل باشد .غیرازین در نیم سانتیمتری وان حمامش همانقدرغرق میشود که دراعماق صد و پنجاه متری اقیانوس غرق خواهد شد. . برای خدا خیلی مهم است که شما بعنوان پناهنده درچه وضعیتی هستید ولی مهمتراینست که در چه رابطه ای با او بعنوان عامل حرکت و حیات و رهـایی میباشید؟ غواص با قطع کردن کپسول اکسیژن در کف دریا هیچ امیدی به شانس و استعداد و پول وتوانایی و وعده های دیگران نمیتواند داشته باشد. . به یقین در اعتماد و ارتباط با خدای زنده درعیسی مسیح مانند یوسف از چاه کنعان و مانند دانیال از چاه شیران و مانند قوم از میان دریای سرخ و مانند شدرک و میشک و عبد نغو ازمیان کوره آتش نبوکدنصر های این روزگار، زنده و سربلند بیرون خواهید آمد. این فقط یک حرف مثبت نیست بلکه تجربه شخصی همه آنانیست که با کپسول اکسیژن ایمان به اعماق دریای مشکلات رفتند و با مرواریدهای کف اقیانوس برگشتنتد. در توکل بخدا هیچکس هیچوقت شکست خورده صحنه را ترک نکرده است... جلیل سپهر

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر