دفاعیات مسیحی
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
شیطان زن را وسوسه کرد، زیرا می دانست که حوا فرمان نخوردن میوه درخت شناخت نیک و بد را به طور مستقیم از خدا دریافت نکرده، بلکه آدم دستور الهی را برایش نقل قول کرده بود (پیدایش فصل دوم آیات 15-17). بنابراین حوا آسیب پذیر بود. علاوه بر این، شیطان تلاش نکرد تا آدم و حوا را زمانی که با هم بودند، وسوسه کند. وسوسه زمانی رخ می دهد که شخص تنها است. کسانی که خدا را محبت می کنند، با کمک به یکدیگر در برابر وسوسه مقاومت نشان می دهند.
شاید شیطان از طریق مشاهده روابط آدم با حوا، فهمیده بود که آدم به قانون الهی پایبند است. بنابراین عدم حضور آدم، حوا را در وضعیت آسیب پذیرتری قرار می داد. روش معمول شیطان آن است که معمولا از افراد ضعیف و ناتوان، برای انجام مقصود خود استفاده می کند. احتمالا او نیروی حوا را در برابر وسوسه ها ناتوان دید.
تردیدی نیست که خدا می خواست بدون حضور آدم، وفاداری حوا را به خودش مورد محک و ارزیابی قرار دهد. اگر ابتدا آدم مرتکب گناه می شد، حوا می توانست این عذر و بهانه را بیاورد که "من باید از شوهرم اطاعت می کردم. او میوه را داد و من هم خوردم".
شیطان، سخن خداوند را هدف حمله قرار می دهد:"آیا حقیقت دارد که خدا شما را از خوردن میوه تمام درختان منع کرده است؟"
اگر شیطان بتواند حوا را نسبت به کلام خدا دچار سردرگمی و شک و تردید نماید، پیروز این نبرد است. او کار خود را به جای استدلال، با اظهار نظر آغاز کرد. سئوال شیطان "آیا حقیقت دارد که خدا...منع کرده است؟" دربردارنده این فرض بود که ما اجازه داریم کلام خدا را مورد قضاوت قرار دهیم. از همان ابتدا شیطان کوشید با تضعیف کردن کلام خدا، ایمان قوم خدا را سست کند. او سخنان خدا را به شکل منفی بیان می کند تا ایمانداران در شک و تردید بلغزند. شیطان جمله مثبت خدا را مبنی بر"از همه میوه های درختان باغ بخور" (پیدایش فصل 2 آیات 16-17)، به صورت منفی تغییر داد:"آیا حقیقت دارد که خدا شما را از خوردن میوه تمام درختان منع کرده است؟" شیطان کار خود را با تاکید بیش از حد بر سختگیرانه بودن حکم خدا آغاز می کند، در حالی که خدا تنها یک درخت را ممنوع کرده بود. سپس حسن نیت خدا نسبت به انسان را زیر سئوال می برد. حسن نیتی که مطابق گزارش فصل دوم پیدایش آیات 16 -17، نمی توان درباره آن تردید کرد.
مطابق قوانین بینالمللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "دفاعیات مسیحی" محفوظ است. درج کامل مقالات "دفاعیات مسیحی" در سایر صفحات فیس بوک و وب سایتها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.
شیطان زن را وسوسه کرد، زیرا می دانست که حوا فرمان نخوردن میوه درخت شناخت نیک و بد را به طور مستقیم از خدا دریافت نکرده، بلکه آدم دستور الهی را برایش نقل قول کرده بود (پیدایش فصل دوم آیات 15-17). بنابراین حوا آسیب پذیر بود. علاوه بر این، شیطان تلاش نکرد تا آدم و حوا را زمانی که با هم بودند، وسوسه کند. وسوسه زمانی رخ می دهد که شخص تنها است. کسانی که خدا را محبت می کنند، با کمک به یکدیگر در برابر وسوسه مقاومت نشان می دهند.
شاید شیطان از طریق مشاهده روابط آدم با حوا، فهمیده بود که آدم به قانون الهی پایبند است. بنابراین عدم حضور آدم، حوا را در وضعیت آسیب پذیرتری قرار می داد. روش معمول شیطان آن است که معمولا از افراد ضعیف و ناتوان، برای انجام مقصود خود استفاده می کند. احتمالا او نیروی حوا را در برابر وسوسه ها ناتوان دید.
تردیدی نیست که خدا می خواست بدون حضور آدم، وفاداری حوا را به خودش مورد محک و ارزیابی قرار دهد. اگر ابتدا آدم مرتکب گناه می شد، حوا می توانست این عذر و بهانه را بیاورد که "من باید از شوهرم اطاعت می کردم. او میوه را داد و من هم خوردم".
شیطان، سخن خداوند را هدف حمله قرار می دهد:"آیا حقیقت دارد که خدا شما را از خوردن میوه تمام درختان منع کرده است؟"
اگر شیطان بتواند حوا را نسبت به کلام خدا دچار سردرگمی و شک و تردید نماید، پیروز این نبرد است. او کار خود را به جای استدلال، با اظهار نظر آغاز کرد. سئوال شیطان "آیا حقیقت دارد که خدا...منع کرده است؟" دربردارنده این فرض بود که ما اجازه داریم کلام خدا را مورد قضاوت قرار دهیم. از همان ابتدا شیطان کوشید با تضعیف کردن کلام خدا، ایمان قوم خدا را سست کند. او سخنان خدا را به شکل منفی بیان می کند تا ایمانداران در شک و تردید بلغزند. شیطان جمله مثبت خدا را مبنی بر"از همه میوه های درختان باغ بخور" (پیدایش فصل 2 آیات 16-17)، به صورت منفی تغییر داد:"آیا حقیقت دارد که خدا شما را از خوردن میوه تمام درختان منع کرده است؟" شیطان کار خود را با تاکید بیش از حد بر سختگیرانه بودن حکم خدا آغاز می کند، در حالی که خدا تنها یک درخت را ممنوع کرده بود. سپس حسن نیت خدا نسبت به انسان را زیر سئوال می برد. حسن نیتی که مطابق گزارش فصل دوم پیدایش آیات 16 -17، نمی توان درباره آن تردید کرد.
مطابق قوانین بینالمللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "دفاعیات مسیحی" محفوظ است. درج کامل مقالات "دفاعیات مسیحی" در سایر صفحات فیس بوک و وب سایتها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر