دفاعیات مسیحی
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
طوفان، عظیم ترین طوفانی بود که تا امروز شناخته شده است. آب برفراز کوه ها بود. کشتی بر روی یکی از بلندترین کوه ها یعنی آرارات که پنج هزار و دویست و سیزده متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد، قرار گرفت.
کتاب پیدایش چنین گزارش می دهد:"خدا، نوح را به یاد آورد" (فصل هشتم آیه اول). آیا خدا نوح را فراموش کرده بود؟ برداشت تحت اللفظی، حاوی این معنا است. در حالی که خدا، روح است و در همه جا حضور دارد. خدا هیچگاه قومش را فراموش نمی کند (اشعیاء فصل 49 آیات 15 و 16). او دانای مطلق است و همه چیز را می داند (مزمور 139 آیات 2 تا 4، ارمیاء 17 فصل 10 عبرانیان فصل 4 آیه 13). بنابراین چگونه او نوح را فراموش کرد؟
خداوند قبل از وقوع طوفان، به نوح وعده داد "با تو عهد می بندم که تو را با همسر و پسران و عروس هایت در کشتی سلامت نگه دارم" (پیدایش فصل 6 آیه 18). این اولین جایی است که در کتاب مقدس به "عهد" اشاره شده است. نقطه آغاز این عهد، نجات است. این عهد آشکار می سازد که نوح به عنوان حامل وعده خداوند، باعث نجات همسر، پسران و عروس هایش خواهد شد.
این اظهار "خدا، نوح را به یاد آورد" تنها شیوه ای انسانی است برای بیان این که خداوند از هلاک مردم شریر فارغ شده و توجه خود را معطوف به نیازهای نوح نمود. به عبارت دیگر، خدا قرار بود کاری برای نوح انجام دهد. یادآوری خدا، همواره اقدام او را در ارتباط با شخص یا موضوع به یاد آورده شده، در بر دارد (پیدایش فصل 19 آیه 29، خروج فصل دوم آیه 24، لوقا فصل اول آیات 54 و 55).
ما غالبا از اظهار نظر مشابهی استفاده می کنیم. مثلا با "به یاد آوردن" روز تولد، به دیگران این پیام را می دهیم که هرگز آن ها و روز تولدشان را فراموش نکرده ایم.
شرح تصویر:"لاشه کشتی نوح در کوه آرارات"
مطابق قوانین بین‌المللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "دفاعیات مسیحی" محفوظ است. درج کامل مقالات "دفاعیات مسیحی" در سایر صفحات فیس بوک و وب سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.
طوفان، عظیم ترین طوفانی بود که تا امروز شناخته شده است. آب برفراز کوه ها بود. کشتی بر روی یکی از بلندترین کوه ها یعنی آرارات که پنج هزار و دویست و سیزده متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد، قرار گرفت.
کتاب پیدایش چنین گزارش می دهد:"خدا، نوح را به یاد آورد" (فصل هشتم آیه اول). آیا خدا نوح را فراموش کرده بود؟ برداشت تحت اللفظی، حاوی این معنا است. در حالی که خدا، روح است و در همه جا حضور دارد. خدا هیچگاه قومش را فراموش نمی کند (اشعیاء فصل 49 آیات 15 و 16). او دانای مطلق است و همه چیز را می داند (مزمور 139 آیات 2 تا 4، ارمیاء 17 فصل 10 عبرانیان فصل 4 آیه 13). بنابراین چگونه او نوح را فراموش کرد؟
خداوند قبل از وقوع طوفان، به نوح وعده داد "با تو عهد می بندم که تو را با همسر و پسران و عروس هایت در کشتی سلامت نگه دارم" (پیدایش فصل 6 آیه 18). این اولین جایی است که در کتاب مقدس به "عهد" اشاره شده است. نقطه آغاز این عهد، نجات است. این عهد آشکار می سازد که نوح به عنوان حامل وعده خداوند، باعث نجات همسر، پسران و عروس هایش خواهد شد.
این اظهار "خدا، نوح را به یاد آورد" تنها شیوه ای انسانی است برای بیان این که خداوند از هلاک مردم شریر فارغ شده و توجه خود را معطوف به نیازهای نوح نمود. به عبارت دیگر، خدا قرار بود کاری برای نوح انجام دهد. یادآوری خدا، همواره اقدام او را در ارتباط با شخص یا موضوع به یاد آورده شده، در بر دارد (پیدایش فصل 19 آیه 29، خروج فصل دوم آیه 24، لوقا فصل اول آیات 54 و 55).
ما غالبا از اظهار نظر مشابهی استفاده می کنیم. مثلا با "به یاد آوردن" روز تولد، به دیگران این پیام را می دهیم که هرگز آن ها و روز تولدشان را فراموش نکرده ایم.
شرح تصویر:"لاشه کشتی نوح در کوه آرارات"
مطابق قوانین بین‌المللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "دفاعیات مسیحی" محفوظ است. درج کامل مقالات "دفاعیات مسیحی" در سایر صفحات فیس بوک و وب سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر