Christian Apologetics دفاعیات مسیحی
10/29/2013
هفتم آبان 1392
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
یازده. مسیح هرگز خود را پیامبر معرفی نکرد و رسولان نیز چنین تعلیمی ندادند.
دوازده. معجزات افسانه های دوران باستان نمی توانست الهام بخش معجزات مسیح باشند. در مواردی، هم روایات اناجیل و هم گزارش های مورخان، معجزات را تایید کرده اند. به هنگام معجزات مسیح، شاگردان، مردم و حتی مخالفان عیسی نیز حضور داشتند. در تلمود یهودیان، به معجزات مسیح اشاره شده است. مورخان (مانند یوسفوس که تقریبا هم عصر مسیح بود)، از مشاهدات مردم اسرائیل درباره وقوع معجزات گزارش تهیه کرده اند. در حالی که هیچ گونه شواهد تاریخی و شاهدان عینی برای افسانه های بت پرستان وجود ندارد.
سیزده. بر خلاف باور مخالفان مسیحیت، مدارک و شواهد مسلم تاریخی درباره مرگ مسیح وجود دارد. مورخین و نویسندگان غیر مسیحی قرن اول میلادی به مرگ مسیح اشاره کرده اند. در کتاب تلمود یهودیان نوشته شده است که در شامگاه عید فصح، یشوع ناصری را اعدام کردند. "یشوع" تلفظ اصلی نام عیسی در زبان عبری است و اشاره به او تحت عنوان ناصری، ارتباط این شخص را با عیسی مسیح محکم تر می سازد. هم چنین اشاره به این نکته که مصلوب شدن مسیح در عید فصح با یوحنا فصل نوزدهم آیه چهاردم توافق دارد. این متن گزارش تلمود به روشنی تاریخی بودن عیسی و مرگ او را تایید می کند. هم چنین دست داشتن مقامات یهودی در محکومیت او را مورد تایید قرار می دهد، اما می کوشد عمل آنان را توجیه کند. در تلمود حتی به معجزات عیسی اشاره می شود، اما آن ها را جادوگری و شعبده بازی جلوه می دهد، همان واکنشی که نویسندگان اناجیل از مخالفان مسیح ذکر کرده اند (مرقس فصل سوم آیه بیست و دوم متی فصل نهم آیه سی و چهارم، متی فصل دوازدهم آیه بیست و چهارم).
لوسیان مورخ و نویسنده یونانی از مسیح به عنوان مردی که به خاطر آوردن آئینی جدید به جهان، در فلسطین مصلوب شد، صحبت می کند.
تالوس مورخ قرن اول میلادی در حدود سال 52 میلادی از تاریکی که در زمان مصلوب شدن عیسی زمین را فرا گرفت، سخن گفت و از آن به عنوان کسوف یاد کرد.
نامه مارا به سراپیون در حدود 73 میلادی که در موزه بریتانیا نگه داری می شود، از مرگ عیسی سخن می گوید و می پرسد:"یهودیان از کشتن مسیح چه نفعی بردند؟"
فلاویوس یوسفوس، مورخ یهودی معاصر مسیح چنین گزارش داده است:"پیلاطس به پیشنهاد مردان مهم و صاحب نفوذ بین ما، او را محکوم به صلیب کرد."
مورخ رومی به نام کرنلیوس تاسیتوس در کتاب مشهور خود "سالنامه" نوشته است:"مرد حکیمی که نامش عیسی بود، پیلاطس او را به مرگ محکوم کرد." او هم چنین اشاره می کند که شاگردان عیسی اظهار کردند که مسیح سه روز بعد از مصلوب شدن، زنده بر آن ها ظاهر شد.
فلگون، مورخ رومی، در کتاب "تاریخ نگاری" خود از مرگ و قیام عیسی مسیح گزارش می دهد:"عیسی وقتی زنده بود، هیچ کاری برای رهایی خود نکرد، اما پس از مرگ برخاست و نشانه های محکومیت خود و جای زخم های خود را که با میخ سوراخ شده بود، نشان داد." فلگون حتی از ذکر این نکته غافل نمانده که در زمان فرمانروایی طیبریوس قیصر که عیسی ظهور کرد و مصلوب شد، کسوف و به دنبال آن زلزله عظیمی روی داد.
سوینونیوس مورخ رومی و از مقامات دربار و نگارنده سالنامه های دربار روم، چنین گزارش داده است که مسیحیان به خاطر اعتقادشان به این که عیسی مسیح واقعا زیست، مرد و بار دیگر زنده شد، شکنجه می شوند و می میرند.
چهارده. چرا وقتی ایمانداران مسیحی، با ایمان و اعتقاد راسخ درخواست ها و دعاهای شان را به نام عیسی خداوند مطرح می کنند، شاهد معجزات و دگرگونی عمیق روحانی در زندگی خود می شوند؟ اگر مسیح خداوند نیست، چرا خدا به دعاهای ایمانداران پاسخ مثبت می دهد؟ چرا یک شخص منفی و غیر قابل تحمل در نام عیسی مسیح خداوند، به فرد مثبت و مفید تبدیل می شود؟ اگر این معجزات و رویدادهای شگفت انگیز به نام عیسی خداوند رخ نمی داد، بدون تردید هیچکس پیرو مسیح نمی شد. فرض کنید به شما دارویی معرفی کنند که هیچگونه تاثیر موثری در رفع بیماری نداشته باشد، آیا مبادرت به خرید مجدد آن دارو خواهید کرد؟
پانزده. مسیح فرمود:"شما شاهدان من خواهید بود" (اعمال رسولان فصل اول آیه هشتم). هر ایماندار مسیحی شاهدی است از کار برجسته مسیح در زندگی اش. مسیح فرمود:"اگر کسی به راستی بخواهد مطابق خواست خدا زندگی کند، پی خواهد برد که آنچه من می گویم، از خداست" (یوحنا فصل هفتم آیه هفدهم).
شانزده. ذات خدا را باید به یاری و مدد خود او بشناسیم، نه با کمک عقلی که حتی قادر به شناخت عالم مخلوق نیست. از این رو است که کلام خدا می فرماید:" کسی که روحانی نیست، نمی‌تواند تعالیم روح خدا را بپذیرد، زیرا به عقیده او این تعالیم پوچ و بی‌معنی هستند. و در واقع، چون تشخیص این گونه تعالیم محتاج به بینش روحانی است، آنها نمی‌توانند آن را درک کنند" (اول قرنتیان فصل دوم آیه چهاردهم). اگر درباره الوهیت مسیح شک دارید، لطفا با خدا دوست و صمیمی شوید، تا ابهام برای همیشه رفع شود. این تجربه را ایمانداران مسیحی کسب کرده اند.
مطابق قوانین بین‌المللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "دفاعیات مسیحی" محفوظ است. درج کامل مقالات "دفاعیات مسیحی" در سایر صفحات فیس بوک و وب سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.
هفتم آبان 1392
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
یازده. مسیح هرگز خود را پیامبر معرفی نکرد و رسولان نیز چنین تعلیمی ندادند.
دوازده. معجزات افسانه های دوران باستان نمی توانست الهام بخش معجزات مسیح باشند. در مواردی، هم روایات اناجیل و هم گزارش های مورخان، معجزات را تایید کرده اند. به هنگام معجزات مسیح، شاگردان، مردم و حتی مخالفان عیسی نیز حضور داشتند. در تلمود یهودیان، به معجزات مسیح اشاره شده است. مورخان (مانند یوسفوس که تقریبا هم عصر مسیح بود)، از مشاهدات مردم اسرائیل درباره وقوع معجزات گزارش تهیه کرده اند. در حالی که هیچ گونه شواهد تاریخی و شاهدان عینی برای افسانه های بت پرستان وجود ندارد.
سیزده. بر خلاف باور مخالفان مسیحیت، مدارک و شواهد مسلم تاریخی درباره مرگ مسیح وجود دارد. مورخین و نویسندگان غیر مسیحی قرن اول میلادی به مرگ مسیح اشاره کرده اند. در کتاب تلمود یهودیان نوشته شده است که در شامگاه عید فصح، یشوع ناصری را اعدام کردند. "یشوع" تلفظ اصلی نام عیسی در زبان عبری است و اشاره به او تحت عنوان ناصری، ارتباط این شخص را با عیسی مسیح محکم تر می سازد. هم چنین اشاره به این نکته که مصلوب شدن مسیح در عید فصح با یوحنا فصل نوزدهم آیه چهاردم توافق دارد. این متن گزارش تلمود به روشنی تاریخی بودن عیسی و مرگ او را تایید می کند. هم چنین دست داشتن مقامات یهودی در محکومیت او را مورد تایید قرار می دهد، اما می کوشد عمل آنان را توجیه کند. در تلمود حتی به معجزات عیسی اشاره می شود، اما آن ها را جادوگری و شعبده بازی جلوه می دهد، همان واکنشی که نویسندگان اناجیل از مخالفان مسیح ذکر کرده اند (مرقس فصل سوم آیه بیست و دوم متی فصل نهم آیه سی و چهارم، متی فصل دوازدهم آیه بیست و چهارم).
لوسیان مورخ و نویسنده یونانی از مسیح به عنوان مردی که به خاطر آوردن آئینی جدید به جهان، در فلسطین مصلوب شد، صحبت می کند.
تالوس مورخ قرن اول میلادی در حدود سال 52 میلادی از تاریکی که در زمان مصلوب شدن عیسی زمین را فرا گرفت، سخن گفت و از آن به عنوان کسوف یاد کرد.
نامه مارا به سراپیون در حدود 73 میلادی که در موزه بریتانیا نگه داری می شود، از مرگ عیسی سخن می گوید و می پرسد:"یهودیان از کشتن مسیح چه نفعی بردند؟"
فلاویوس یوسفوس، مورخ یهودی معاصر مسیح چنین گزارش داده است:"پیلاطس به پیشنهاد مردان مهم و صاحب نفوذ بین ما، او را محکوم به صلیب کرد."
مورخ رومی به نام کرنلیوس تاسیتوس در کتاب مشهور خود "سالنامه" نوشته است:"مرد حکیمی که نامش عیسی بود، پیلاطس او را به مرگ محکوم کرد." او هم چنین اشاره می کند که شاگردان عیسی اظهار کردند که مسیح سه روز بعد از مصلوب شدن، زنده بر آن ها ظاهر شد.
فلگون، مورخ رومی، در کتاب "تاریخ نگاری" خود از مرگ و قیام عیسی مسیح گزارش می دهد:"عیسی وقتی زنده بود، هیچ کاری برای رهایی خود نکرد، اما پس از مرگ برخاست و نشانه های محکومیت خود و جای زخم های خود را که با میخ سوراخ شده بود، نشان داد." فلگون حتی از ذکر این نکته غافل نمانده که در زمان فرمانروایی طیبریوس قیصر که عیسی ظهور کرد و مصلوب شد، کسوف و به دنبال آن زلزله عظیمی روی داد.
سوینونیوس مورخ رومی و از مقامات دربار و نگارنده سالنامه های دربار روم، چنین گزارش داده است که مسیحیان به خاطر اعتقادشان به این که عیسی مسیح واقعا زیست، مرد و بار دیگر زنده شد، شکنجه می شوند و می میرند.
چهارده. چرا وقتی ایمانداران مسیحی، با ایمان و اعتقاد راسخ درخواست ها و دعاهای شان را به نام عیسی خداوند مطرح می کنند، شاهد معجزات و دگرگونی عمیق روحانی در زندگی خود می شوند؟ اگر مسیح خداوند نیست، چرا خدا به دعاهای ایمانداران پاسخ مثبت می دهد؟ چرا یک شخص منفی و غیر قابل تحمل در نام عیسی مسیح خداوند، به فرد مثبت و مفید تبدیل می شود؟ اگر این معجزات و رویدادهای شگفت انگیز به نام عیسی خداوند رخ نمی داد، بدون تردید هیچکس پیرو مسیح نمی شد. فرض کنید به شما دارویی معرفی کنند که هیچگونه تاثیر موثری در رفع بیماری نداشته باشد، آیا مبادرت به خرید مجدد آن دارو خواهید کرد؟
پانزده. مسیح فرمود:"شما شاهدان من خواهید بود" (اعمال رسولان فصل اول آیه هشتم). هر ایماندار مسیحی شاهدی است از کار برجسته مسیح در زندگی اش. مسیح فرمود:"اگر کسی به راستی بخواهد مطابق خواست خدا زندگی کند، پی خواهد برد که آنچه من می گویم، از خداست" (یوحنا فصل هفتم آیه هفدهم).
شانزده. ذات خدا را باید به یاری و مدد خود او بشناسیم، نه با کمک عقلی که حتی قادر به شناخت عالم مخلوق نیست. از این رو است که کلام خدا می فرماید:" کسی که روحانی نیست، نمی‌تواند تعالیم روح خدا را بپذیرد، زیرا به عقیده او این تعالیم پوچ و بی‌معنی هستند. و در واقع، چون تشخیص این گونه تعالیم محتاج به بینش روحانی است، آنها نمی‌توانند آن را درک کنند" (اول قرنتیان فصل دوم آیه چهاردهم). اگر درباره الوهیت مسیح شک دارید، لطفا با خدا دوست و صمیمی شوید، تا ابهام برای همیشه رفع شود. این تجربه را ایمانداران مسیحی کسب کرده اند.
مطابق قوانین بین‌المللی تمامی حقوق مربوط به مطالب و محتویات "دفاعیات مسیحی" محفوظ است. درج کامل مقالات "دفاعیات مسیحی" در سایر صفحات فیس بوک و وب سایت‌ها، بدون ذکر منبع و نام نویسنده یا مترجم، اکیداً ممنوع و غیرقانونی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر