ممنوعیت ورود مسیحیان فارسی زبان به کلیسای کاتولیک لاتین تهران

در راستای تداوم مسیحیت ستیزی حکومت مذهبی جمهوری اسلامی و تهدید اسقف کلیسای کاتولیک لاتین توسط عوامل امنیتی، ورود مسیحیان فارسی زبان به کلیسای "کاتولیک حضرت ابراهیم" در تهران نیز ممنوع اعلام شد.

« محبت نیوز » - از روز یکشنبه 27 مرداد ماه 1392 برابر با ( 18 اگوست 2013) ورود مسیحیان فارسی زبان و یا افرادی که هنوز تعمید نگرفته اند به کلیسای کاتولیک لاتین "حضرت ابراهیم" در تهران به دستور مقامات امنیتی جمهوری اسلامی ممنوع اعلام شد.

بنا بر گزارشات رسیده ، تنی چند از نیروهای امنیتی و اطلاعات از اسقف "ایگناتسیوس بدینی" (Ignazio Bedini) و کشیش کلیسا خواسته اند تا از این پس مانع از ورود مسیحیان فارسی زبان به این کلیسا شوند.

گفته می شود؛ "ماموران امنیتی اسقف کلیسای لاتین، ایگناتسیوس بدینی را تهدیدکرده اند که در صورت ادامه حضور مسیحیان فارسی زبان در این کلیسا، ویزای کار ایشان تمدید نخواهد شد و وی سریعن از ایران اخراج می گردد. و همچنین پس از وی کشیش کلیسای "حضرت ابراهیم" نیز به سرنوشت وی دچار خواهد شد. این تهدید می تواند در صورت عملی شدن منجر به تعطیلی کلیسا شود. با وجود اینکه کلیسای "حضرت ابراهیم" اعضای اندکی داشته ممنوعیت های ایجاد شده از سوی وزارت اطلاعات و دیگر سرویس های امنیتی حکومت باعث شگفتی اعضا و مسئولین آن شده است.

این گزارش حاکی است پس از این رویداد، در اولین روز از جلسه کلیسایی در روز یکشنبه 27 مرداد ماه سال جاری ( 18 اگوست 2013 ) کشیش کلیسا " پدر پل لالر (paul lawlor ) با کسب اجازه از اسقف "ایگناتسیوس بدینی" ممنوعیت ورود مسیحیان فارسی زبان و دیگر اعضایی که هنوز تعمید نیافتند را به کلیه اعضا، که آن روز را برای پرستش و عبادت به کلیسا آمده بودند اعلام کرد. آن عده از جمعیت مسیحی فارسی زبان در حالی که از شنیدن این مطلب حیران و بهت زده بودند با قلبی شکسته یکی پس از دیگری کلیسا را ترک کردند. هر چند که کشیش این امید را به همه ی آنها می داد که « هر گاه تو نمی توانی به کلیسا نزد "مسیح" بیایی، این بار عیسی مسیح است که به سمتت خواهد آمد».

ممانعت از ورود مسیحیان فارسی زبان و یا افراد تعمید نگرفته به کلیسای "حضرت ابراهیم" باعث سرگردانی اعضایی شده که سالها به آن کلیسا می آمدند. از طرفی این موضوع نیز اعضای سایر کلیساهای بسته شده در تهران را که گاهن برای شرکت در مراسم کلیسایی به این مکان می آمدند را نیز با مشکل روبه رو کرده است.

بنا به گزارش دریافتی ، حدود دو ماه پیش نیز مقامات امنیتی از مسئولان کلیسای "حضرت ابراهیم" تقاضای کپی کارت ملی کلیه اعضا را داشتند، ولی مسئولان کلیسای کاتولیک از انجام این کار خودداری کردند.

نمای داخلی کلیسای حضرت ابراهیم - تهران

این شیوه پیش از این نیز از سوی وزارت اطلاعات سپاه به منظور فشار و ایجاد ترس و تهدید بر ایمانداران مسیحی به ویژه نوکیشان مسیحی در برخی دیگر از کلیساهای فارسی زبان منجمله کلیسای جماعت ربانی مرکز در تهران نیز اعمال شده بود که در نهایت منجر به بازداشت یکی از کشیشان ارشد و سپس به تعطیلی این کلیسا انجامید.

کلیسای کاتولیک لاتین از محدود کلیساهایی است که اعضا آن مجبور به دادن کپی کارت ملی برای ارائه به سازمانهای امنیتی نبودند. حال که دولت جدید آقای روحانی که به نوعی شعار و وعده ی اعتدال را در انتخابات ریاست جمهوری خود داده، به سنتی ترین کلیسا نیز رحم نکرده است! این در حالی است که تا چند ماه قبل تمامی اعضای عادی کلیسای کاتولیک لاتین تصورشان بر این بود که جمهوری اسلامی با کلیساهای سنتی ( کاتولیک) خصومتی ندارد.

- جلسات هفتگی کلیسا

مراسم کلیسای حضرت ابراهیم سه روز در هفته در روزهای یکشنبه، چهارشبه و جمعه برگزار می شود و درب کلیسا نیز از ساعت 4 عصر به روی هموطنان مسیحی باز می شود. افراد 2 ساعت برای عبادت و پرستش فرصت دارند و سپس مراسم قربانی مقدس ( ویژه کاتولیک ها ) در ساعت 6 عصر آغاز می شود.در روزهای چهارشنبه و جمعه هر هفته مراسم به زبان انگلیسی و بخشهایی از نماز به زبان فارسی میباشد.

در روزهای یکشنبه موعظه، سرودها، قرائت کتاب مقدس و بخش اصلی نمازنامه به زبان فارسی است. تمامی افراد با قومیتها و ملیتهای مختلف همگی در یک زمان و در یک مراسم قربانی مقدس مشترک شرکت میکنند. گفته می شود دلیل اصلی برگزاری مراسم ها به زبان انگلیسی بدلیل محدودیت ها و فشارهایی است که از سوی مقامات امنیتی و یا بعضن به دلیل مصلحت کلیسایی انجام می گیرد.

- اعضای فعلی کلیسا چه کسانی هستند؟

اعضای این کلیسا تشکیل شده است از جماعت کوچکی از فیلیپینی های مقیم ایران ، ایرانیانی که مادران فیلیپینی و پدران مسلمان دارند، گروهی از هندی ها، لبنانی ها و تمام اروپاییان کاتولیکی که برای بازدید در ایران به سر می برند و همچنین فارسی زبانانی که از دین و آئین دیگری به مسیحیت گرویدند تشکیل می دهند. می توان گفت به نوعی کلیسای حضرت ابراهیم به معنای واقعی کاتولیک (جامع،عمومی) است.

- تاریخچه مختصری از کلیسای حضرت ابراهیم

این کلیسا در 23 می 1966 میلادی در تهران میدان انقلاب، خیابان جمالزاده شمالی بازگشایی شد و توسط دومینیکن های ایرلندی اداره می شود. تمامی هزینه های ساخت آن توسط یک موسسه خیریه ایرلندی با نام "خیریه حضرت مارتین" مهیا شد.

"دومینیکن ها" گروهی از برادران راهب هستند که در قرن 13 میلادی توسط {حضرت دومینیک پایه گذاری شد]. (دومینیکنها اولین بار در اواخر قرن 13 میلادی وارد ایران شدند.) پدر "ویلیام باردن" (William Barden) اولین دومینیکن ی بود که پس از چند دهه عدم حضور در ایران به درخواست واتیکان در سال 1961 میلادی به ایران آمد و در سال 1962 به همراه برادر دیگری خانه ای در نزدیکی میدان انقلاب خیابان پروفسور ادوارد براون کرایه کردند تا در آنجا به مطالعه و عبادت بپردازند. از این خانه که به نام رزاری هاوس شناخته میشد استقبال چشمگیری توسط خارجی ها و ایرانی ها صورت گرفت (رزاری هاوس در اصل نوعی کلیسای خانگی بود که توسط کشیشان رسمی کلیسای کاتولیک اداره می شد ) و این امر باعث ایده ای شد که چند سال بعد تبدیل به کلیسای "حضرت ابراهیم" گردید.

پس از انقلاب اسلامی که اکثر آمریکایی ها و اروپایی ها ،ایران را ترک کردند کلیسا نیز اعضایش را به نوعی از دست داد. تعدادی از ایرانی ها نیز که در مراسم ها حاضر بودند، به دلیل مسائل بحرانی مجبور به ترک کشورشان شدند. و تعداد فیلیپینی ها که در آن روزها اندک بود کم کم در کلیسا افزایش یافت ، فارسی زبانان نیز در مراسم های کلیسایی حاضر بودند ولی نه به اندازه استقبالی که از کلیساهای انجیلی پروتستان در ایران پس از انقلاب شاهد بودیم.

 درب کلیسا پس از انقلاب اسلامی درسال 1357 فقط در روزهای خاص و ساعتهای مشخص باز میشود و آزادی عمل از کلیسا گرفته شد. ولی محدودیت به این نقطه ختم نشد پس از شهادت " "بهرام ويليام دهقانی تفتي" فرزند اسقف "دهقاني تفتی" بدست عوامل خودسر و افراطی در مي سال 1980 برابر با ( 1359خورشیدی)، که از وی بعنوان جوا نترين شهيد شناخته شده كليساي ایران نام برده می شود مراسم ختمی برگزار شد که اسقف باردن و برادران دومینیکن از کلیسای کاتولیک در آن حاضر شدند. دولت جمهوری اسلامی اما این ماجرا را تاب نیاورد و اقدام به اخراج اسقف ویلیام باردن و برادران دومینیکن نمود، و برای مدتی کلیسای حضرت ابراهیم به "سالیزین های ایتالیایی" سپرده شد. سپس مدتی بعد کلیسا دوباره به پدران روحانی دومینیکن بازگشت که تاکنون نیز این حضور ادامه دارد.