حسن روحانی پیش از انتخاب شدن وعده داد که اگر انتخاب شود عدالت و حقوق مدنی را برپا خواهد کرد. اما انتخاب آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور می تواند چه تغییری بر اوضاع مسیحیان جفا دیده ایران داشته باشد؟
« محبت نیوز» - پیروزی کاندیدای میانه رو، آقای حسن روحانی در انتخابات یازدهم ایران با خوش بینی ها و انتظارات برای تغییر پس از هشت سال رئیس جمهوری محمود احمدی نژاد همراه شد. حسن روحانی پیش از انتخاب شدن وعده داد که اگر انتخاب شود عدالت و حقوق مدنی را برپا خواهد کرد. اما انتخاب آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور می تواند چه تغییری بر اوضاع مسیحیان جفا دیده ایران داشته باشد؟
بسیاری از سازمانها و موسسات مسیحی در دنیا از جمله موسسه بارناباس که اخبار مسیحیان جفا دیده را پیگیری می کند نیز در گزارشهای خود عنوان کرده اند که مسیحیان در ایران تحت جفای شدید از سوی رژیم اسلامی هستند. همچنین سازمان "درهای باز" نیز "Open Doors" که نظارت بر کشورهای جهان و زیر نظر گرفتن مسیحیان تحت تبعیض و جفا در اهم اولویت های کاری این سازمان قرار دارد در لیست نظارت جهانی سال 2013 جمهوری اسلامی رتبه هشتم در این لیست را به خود اختصاص داد.
پس از روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد جفا بر مسیحیان رو به افزایش گذاشت و این روند افزایشی پس از روی کار ماندن وی در انتخابات بحث برانگیز 1388 ادامه یافت. وی آزادی های مدنی را سرکوب نمود و حلقه محدودیت ها را بر گروه های مخالف خود تنگ تر نمود.
مسیحیان بویژه مسیحیان فارسی زبان مکررن به اتهام اجرای آیین های دینی خود از جمله شرکت در کلیسا های خانگی بازداشت می شوند. این دستگیر شدگان معمولن بدون تفهیم اتهام در بازداشت های طولانی بسر می برند، عدم دسترسی به وکیل مناسب و بد رفتاری و توهین ، ضبط اموال از جمله مواردی است که این بازداشت شدگان با این موارد روبرو هستند . بسیاری از آنها به اتهام واهی " تهدید امنیت ملی" زندانی هستند. بر اساس گزارشات منتشره اکنون دهها مسیحی پشت میله های زندان جمهوری اسلامی می باشند.
در بحبوحه انتخابات اخیر، چهار تن از مسیحیان به نام های مجتبی سید علاالدین حسین، محمدرضا پرتویی، وحید حکانی و همایون شکوهی به اتهام شركت در جلسات خانگی، تبلیغ و ترویج مسیحیت، ارتباط با سازمان‌های مسیحی در خارج از کشور، تبلیغ علیه نظام و برهم زدن امنیت ملی در دادگاه محاکمه و هر کدام به سه سال و هشت ماه زندان (حکم قطعی) محکوم شدند.
همسر آقای همایون شکوهی، خانم فریبا ناظمیان و پسر 17 ساله ایشان نیما شکوهی نیز هر یک به دو سال حبس تعلیقی محکوم شدند.
پس از به پیروزی رسیدن انقلاب اسلامی در ایران در سال 1357، دیگر اجازه ساخت هیچ کلیسای ساختمانی به مسیحیان داده نشد و کلیسا های موجود نیز یکی پس از دیگری تعطیل شدند یا رفت و آمد به آنها به دلیل شرایط امنیتی محدود گردید و اعضای کلیساها نیز به شدت تحت کنترل ، تهدید و آزار و اذیت قرار گرفتند.
اما با وجود تمامی این اقدامات جمهوری اسلامی برای سرکوب کردن مسیحیت در ایران، پیام انجیل بیش از پیش در میان ایرانیان گسترش یافته و مردم از افراط گری اسلامی به ستوه آمده اند.
- روحانی با انتظارات بسیاری روبروست
رئیس جمهور منتخب حسن روحانی، که در انتخابات اخیر به عنوان رئیس جمهور بعدی ایران انتخاب شد، در میان دیگر رقبای خود معتدل تر بنظر نشان می داد و رفته رفته رنگ و بوی سخنانش به سمت اصلاح طلبان سوق پیدا کرد.
وی پس از پیروزی خود گفت: « این پیروزی، پیروزی عقلانیت، پیروزی اعتدال، پیروزی پیشرفت و آگاهی و پیروزی پایبندی بر تندروی و بداخلاقی است».
رئیس جمهوری منتخب ایران، خواهان روابط کم تنش تر با غرب شده و گفته است که دولت او در مسیر «تعامل سازنده با دنیا» قدم برخواهد داشت و درباره مسئله برنامه هسته ایران شفاف تر عمل خواهد کرد.
آقای روحانی همچنین در بیانیه شماره دوم خود بر رعایت حقوق اقوام و مذاهب تاکید کردند و گفتند که به مطالبات قانونی و به‌حق اقلیت‌ها رسیدگی خواهند کرد.
وی همچنین در طول مبارزات انتخاباتی خود وعده داد تا تمامی تلاش خود را برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی بنماید. مردم نیز در شعار های خود به صراحت خواهان آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی بودند. اکنون موضوع آزادی این زندانیان تبدیل به آزمونی برای تعیین میزان خوش نیت ی رئیس جمهور منتخب درباره تحقق حقوق مدنی ایرانیان شده است.
" اگر او بر سر این قول خود بایستد، شاید کور سوی امیدی هم باشد تا این وعده آزادی نسبت به دیگر زندانیان عقیدتی من جمله مسیحیان نیز عملی شود."
اما با وجود تمامی وعده های شیرین آقای روحانی، باید این را نیز در نظر داشت که قدرت رئیس جمهور در ایران محدود است. قدرت نهایی در دستان رهبری ایران، سیدعلی خامنه ای است که او نیز کمر به ریشه کن کردن مسیحیت از ایران بسته است و نشانی نیز از کوتاه آمدن وی از این نیتش دیده نمی شود.
سوال دیگری نیز مطرح است و آن اینکه به راستی رئیس جمهور جدید تا چه حد میانه رو ست. برای کسب صلاحیت برای کاندیداتوری ریاست جمهوری، افراد باید از فیلتر شورای نگهبان عبور کنند. شورایی که بیش از نیمی از اعضای آن بطور مستقیم توسط رهبر تعیین می شوند.
با این حساب، میانه رو ترین کاندیدا ها هم تا حدی اجازه میانه روی دارند که رهبری و شورای نگهبان اجازه دهند. شاید هم بطور کل موضوع انتخاب آقای روحانی مهندسی شده باشد و رژیم خواسته باشد فرد مقبولی را در صحنه بین الملل وارد کند تا از درد سر بر سر مسئله هسته ای اش خلاصی یابد.
همچنین به آسانی نمی توان تشخیص داد که رئیس جمهوری منتخب طرف چه کسی است. زیرا باید هم رهبری و تندرو ها را راضی نگه دارند، هم مردم و هم جامعه بین المللی را. تنها گذر زمان مشخص خواهد کرد که او به راستی کدام طرف را خواهد گرفت.
در عین حال باید به یاد داشت که آقای روحانی یکی از «خودی» های جمهوری اسلامی است که سالیان دراز پست های بالایی در این حکومت داشته است.
او یک روحانی است و از این حیث، روحانیون وی را قبول دارند، گرچه هرگز به عنوان یک شخصیت مذهبی فعالیت نکرده. او به لطف همکاری نزدیک اش با سپاه پاسداران جمهوری اسلامی طی چندین دهه، ازسوی نظامیان که به عنوان یک قدرت پشت صحنه در ایران مطرح اند، پذیرفته شده است. موقعیت چندین ساله او، به عنوان یک مسؤول رسمی در زمینه امنیت نیز، وی را در برابر دستگاه های پرقدرت امنیتی که در چهار سال اخیر تلاش کردند وجهه احمدی نژاد را خراب کنند، قابل قبول کرده است. وی مذاکره کننده هسته ای ایران در دوران محمد خاتمی بود و در دفتر تشخیص مصلحت نظام نیز پست های گوناگونی داشت. روحانی همچنین ازسوی تکنوکرات ها و مدیران نخبه حکومت مورد قبول می باشد. او یک بازرگان موفق به شمار می رود و سال ها به عنوان مدیر عامل یکی از بزرگ ترین نهادهای سپاه پاسداران فعالیت می کرده و هزاران قرارداد پرسود را با بخش خصوصی منعقد کرده است.
پس با این اوصاف، بعید به نظر می رسد که دیدگاه ها و عقاید کلی جمهوری اسلامی تغییر کند. چیزی که شاید تغییر کند نوع عملکرد به این عقاید به خصوص در مسائل بین الملل خواهد بود.
تحول اقتصادی که آقای روحانی از آن سخن می گوید می تواند موضوعی بغرنج در برابر وی باشد زیرا بالقوه می تواند راهی را مهیا کند تا طرف های خارجی ایران را تحت تأثیر قرار دهند. تورم و بی کاری در اقتصاد تحریم زده ایران بیداد می کنند. در این میان اگر رئیس جمهور منتخب وعده هایش را در رابطه با روابط سازنده با قدرت های غربی دنبال کند، این موضوع می تواند فرصتی باشد تا قدرت های غربی بر ایران فشار وارد کنند تا در برابر بهبود وضعیت حقوق بشر تحریم ها را از ایران بردارند.
در نهایت ممکن است آقای روحانی قدرتی محدود داشته باشد و تا حدودی هم میانه رو باشد، اما آینده مسیحیان ایران به تنهایی در دستان او خواهد بود ؟ کلیدی که او در زمان تبلیغات انتخاباتی به عنوان نماد از آن یاد میگرد آیا درهای بسته کلیساها را به روی مسیحیان باز خواهد کرد؟
در عین حال دولت های غربی باید از فرصت این رئیس جمهور معتدل تر استفاده کرده تا شاید بهبود در وضعیت مسیحیان و دیگر دگراندیشان حاصل شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر