در پی محدودیت های بیشتر بر نوکیشان مسیحی ایران و دستور العمل جدید از سوی وزارت اطلاعات، رهبران کلیسای جماعت ربانی مرکز در تهران از اعضای کلیسا خود خواستند که لیستی از اسامی بهمراه مشخصات و کد ملی خود را در اختیار وزارت اطلاعات قرار دهند.
به گزارش آژانس خبری مسیحیان ایران « محبت نیوز» بنا به گزارش‌های رسیده از تهران، مسئولین و رهبران کلیسای جماعت ربانی مرکز در تهران در برنامه پرستشی روز یکشنبه ۱۷ اردیبهشت ماه سالجاری از اعضای کلیسای خود خواسته اند تا بطور داوطلبانه لیست ی از خود بهمراه شماره ملی و سایر مشخصات خود را تحویل رهبران کلیسا داده تا در اختیار وزارت اطلاعات قرار گیرد و این به منزله ثبت و ضبط دقیق اطلاعات شخصی و هویت ی شهروندان نوکیش مسیحی خواهد بود.
بی‌گمان اعلان چنین تصمیمی از سوی رهبران کلیسا به درخواست و فشارهای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بود است و اقدامی امنیتی از سوی این ارگان برای شناسایی و بازداشت احتمالی نوکیشان مسیحی و نظارت و کنترل بیشتر بر عملکرد کلیساها بویژه در جذب افراد جدید خواهد بود . اتخاذ چنین تصمیمی می تواند وضعیت این افراد را در ارتباط با کلیساها بیش از پیش به مخاطره اندازد.
کلیسای جماعت ربانی مرکز تهران
وزارت اطلاعات با تحت فشار قرار دادن رهبران کلیسای جماعت ربانی مرکز در تهران به جهت دریافت اسامی و کارت ملی نوکیشان مسیحی نشان می دهد که دستگاهها ی عملیاتی و برنامه ریزان وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی حتی پس از آنکه در ماههای گذشته سرویس های فارسی چند کلیسا را تعطیل کرده اند همچنان قادر نبوده اند تا برای شهروندان و نوکیشان مسیحی را که تمایل به رفتن به کلیساها دارند مانعی ایجاد کنند و این یعنی به منزله شکست اهرم های فشار و تهدیداتی است که برای مقابله با گسترش مسیحیت در ایران برنامه ریزی می شود.
در اواخر بهمن ماه سال ۱۳۹۰ بدستور وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی سرویس های فارسی دو کلیسا در تهران تعطیل شد. «کلیسای پروتستان عمانوئیل» و «کلیسای انجیلی پطرس» دو کلیسایی بودند که مشمول این دستور وزارات اطلاعات شدند. این دو کلیسا تنها کلیسایی در تهران بودند که در روز های جمعه به زبان فارسی مراسم برگزار می کردند. پیش از آن نیز در سال 2009 « کلیسای جماعت ربانی مرکز » در تهران به دستور مقامات جمهوری اسلامی به چنین سرنوشتی گرفتار شد. و مجبور به تعطیلی مراسم فارسی خود در روزهای جمعه شد. .
کلیسای جماعت ربانی مرکز در تهران که تاکنون توسط ماشین ترور نظام، شهدای مسیحی بسیاری تقدیم کلیسای ایران نموده است از گذشته تحت مراقبت و کنترل دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی بود، چرا که در دهه ۷۰ نیز وزارت اطلاعات چنین لیست ی بهمراه مشخصات و اسامی اعضا درخواست کرد که در آن زمان رهبران وقت آن کلیسا از اجرای چنین درخواست ی سر باز زدند.
در حالیکه تهدید دستگیری ها و زندان و شکنجه نوکیشان مسیحی نتیجه ایی معکوس داشته و بیش از پیش سبب گسترش مسیحیت در ایران شده است با اینحال وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی بر این باور است که اتخاذ تاکتیک های جدید، یعنی درخواست کارت ملی و سایر مدارک شناسایی؛ اعضای کلیسا و نوکیشان مسیحی را با محدودیت ها و آنان را بر سر دوراهی قرار خواهد داد که در معذوریت قرار دادن اطلاعات شخصی خود به کلیسا باشند و همین موضوع به گمان آنان باعث خواهد شد تا افراد به کلیساها مراجعه نخواهند کرد.
از سوی دیگر برنامه ریزان در اتاق فکر وزارت اطلاعات در تداوم مسیحیت ستیزی خود صدور این قبیل دستورات را با هدف ایجاد موج وحشت و هراس در بین مسیحیان انجام می دهند تا به نوعی اعلام شود که جمهوری اسلامی قدرت این را دارد که نوکیشان مسیحی را مورد شناسایی قرار داده و هر زمان که اراده کند می تواند آنان را احضار و یا بازداشت نماید !
همچنین قابل درک است که وزارت اطلاعات ماموریت دارد تا با این رویکرد ضمن منصرف کردن افراد از رفتن به کلیساها از طریق درخواست مدارک شناسایی، در تلاش است تا با این کار سبب کاهش شرکت کنندگان در جلسات کلیسایی شود. چرا که برخی از نوکیشان مسیحی از قشر دانشجو و یا کارمندان دولتی هستند که اگر مدارک آنها به دست وزارت اطلاعات بیافتد قطعن در سابقه و سرنوشت آنان تاثیر خواهد گذاشت.
اما از نکات مثبت اجرای چنین دستورالعملی، به یقین بسط و گسترش "کلیساهای خانگی" خواهد بود که قدر مسلم آن دسته و گروه از ایمانداران مسیحی که به لحاظ امنیتی و فشار و محدودیت ها قادر نخواهند بود تا به کلیساها بروند، جذب کلیساهای خانگی شده و این به معنی گسترش مسیحیت حتی در بین خانواده‌ها خواهد شد. این موضوع این امکان و فرصت را برای مسیحیان نیز فراهم خواهد ساخت تا در هر نقطه از شهر یک « کلیسا » بنا گردد .
- چرا جمهوری اسلامی قادر به تعطیلی کلیساها نیست !
با در نظر گرفتن شرایط حاکم این پرسش مطرح می شود که چرا با توجه به این همه فشارها و محدودیت ها و دستور العمل هایی که به کلیساها داده می شود و حتی مشاهده شده که نیروهای اطلاعاتی و امنیتی خود به عنوان جاسوس در روزهای یکشنبه در بین مسیحیان در داخل کلیساها حاضر شده و مجبور به تحمل شنیدن موعظات و سخنرانی های مسیحی هستند و حتی گفته شده در برخی اماکن در سالن ها دوربین های مداربسته مخفی نیز کار گذاشته اند اما چرا جمهوری اسلامی در سیاست های مسیحیت ستیز خود تاکنون این کلیساها را تعطیل نکرده است !؟
شاید یکی از پاسخ ها این باشد که بنظر می رسد کلیساهای ساختمانی به عنوان ویترین سیاست های جمهوری اسلامی به مثابه دکور و تزئیناتی از سیاست حاکمان است که باز بودن در این کلیساها می تواند وجه‌ی رژیم را در جامعه بین الملل و در چشم معدود توریست هایی خارجی که وارد ایران می شوند زیبا نشان دهد و اعلان کند که درهای کلیساهای ایران در یک کشور اسلامی بروی اقلیت های مسیحی باز و نقش بنیادینی در همزیستی مسالمت آمیز ادیان دارد !
امروزه نمایندگان اقلیت های دینی در مجلس شورای اسلامی نیز در واقع جلوه ایی از ساختمان های کلیسا در ایران محسوب می شوند که این نمایندگان صرفن دستاویزی برای مقاصد و اهداف سیاسی جمهوری اسلامی در سطح بین الملل می باشند . نمایندگان اقلیت های دینی در مجلس به جای آنکه از جایگاه خود برای دفاع از حقوق اقلیت‌های دینی و مذهبی استفاده کنند میانبُری برای پیاده کردن تصمیمات ظالمانه جمهوری اسلامی در مقابل محدودیت های بیشتر به اقلیت های دینی بحساب می آیند.
محبت نیوز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر